Hayattan sıkılınca herkesin hatırlayıp rahat hissettiği birşeyler vardır yada enazından benim var.
çocukluğumda ki unutamadığım o öğleden sonraları bahçeden içeri koşarak girişlerim ve evde ekmek arası bir iki lokma birşeyle koltuk altında top ve önlükle sokağa koştuğum geliyor aklıma. O çıkarsız arkadaşlıklarımız ve hep kanayan dizlerimiz vardı.
