tanım: başlıkta gayet açık bir şekilde belirtildiğini düşündüğüm şeydir.
çocukluk sanrılarından oluşur.
en basitinden bir sokak kültürü vardı, şimdilerde çokça özletir kendini.
o saklambaçları yakar topları uzun eşşekleri
çukur kazılıp oynanan misketleri ve sayamadım milyon tane şey ile kendini özletendir. her ne kadar yese bitirse de iyi ki yapılmıştır denilen olaylar bütünüdür.
mezarlıktan dut toplarken az düşmedik o ağaçlardan. dirseklerimden akan kan hala gözümün önünde taze..
Banyoya girmemek için inat ettiğimde yediğim dayak. Banyoya girdikten sonra niye bu kadar uğraştırdın lan it oğlu it diye yediğim dayak. Banyoda ağladığım için yediğim dayak.
zırt pırt bozulan atari kolu/adaptörü çocukluğumu yedi benim. atari kolu/adaptörü alacağım diye köpeklerin fink attığı alandan geçmek zorunda kalan ben, köpekler kovalamaya başlayınca 100 metreyi 12-13 saniyede falan koşmuşumdur herhalde.
kumar. evet bildiğin kumar. poker falan anlamazdık tabi o zamanlar, poker pulu da yoktu haliyle. taso, gazoz kapağı, sporcu kağıdı vardı. o turnuvalara ömrümü verdim ben.
- devamlı patlayan plastik toplar. para biriktirip alınan meşin yuvarlığa kadar epey zahmet verdi.
- sabah erken kalkmak
- gece sokak lambaları altında oynarken mıcırda kyıp devamlı dızı kana boyamak
- ılk tenefusteki o uzun kuyruklar
