galatasaray'ımızın uefa kupasını aldığı zamanlar bana hep çocukluğumu hatırlatıyor. nasılda sevinmiştim. aradan geçen 11 yıl çok şeyi götürdü. artık hiçbirimiz masum değiliz.
insana '' vay be birzamanlar bizde böyleydik '' dedirten olaylardır.
geçen gün çocuklara gidin başka yerde top oynayın yeter artık kafam şişti diye bağıran amcadan kaçışan çocukları görünce yüzümde tebessüm oluştu.
(bkz: keserim ulan topunuzu)
