Küçüklükten beri Bu muhteşem lezzete asla hayır diyememişimdir.
Ona karşı zaafım var.
Küçükken ilk kez oruç tutuyordum.
Kış iddi o zamanlar. Noel zamanlarıydı yine.
Kardeşim ismet de bana özenip 'ben de oruç tutucam' demişti.
bu dışarı çıkıp oyun oynamıştı.
Eve geri döndüğünde elinde bi paket lebkuchen vardı. Abim almış.
Bu orucunu bozdu. Ben de sinirlenmiştim 'o bozuyor ben niye bozamam' diye.
Sonra gizlinden gidip o lebkuchenleri yemiştim.
Anneme yakalanmıştım büyük bi azar işitmiştim.
-Capri sun, potakallısını çok severdim
-Eti bumbo
-Bonibon
-Kinder sürpriz yumurta
-Tekli eti cin
-Tofita
-Pop tip şeker, ki ben potakallısının delisiydim
-Çokokrem tüp şeklinde olan ve çokokrem küçük kare plastik ambalajda olan, yanında kaşığı olurdu ufacık çubuk gibi ayyy. Küçük reçeller gibi ambalajda olurdu.
-ikram bisküvi, fındıklısını severdim
-Ülker kat kat çilekli
Bonus: annemin ekmeğe sanayağ, onun üstüne de salça sürmesi...
Sanırım hayatım boyunca nerede, nasıl, ne koşulda olursam olayım bir yiyeceği bundan daha fazla sevemem. Merhum babaannem büyüttü sayılır beni. Beni inşa eden birçok şeyi hamuruma o kattı. Aykırı ve radikal bir kadındı. Menemen yapardı çok sevdiğim için. Hep onu hatırlatır. Ailemde özlediğim tek insan.
