oturduğumuz apartman ailemize ait, alt katta babaannemler oturur üst katta da biz. Okul çıkışları, sokakta oynanan oyunlardan sonra eve dönüş her seferinde merdivenlerden çıkarken kapılarının önünden geçeriz yani. Ordan gelen eşsiz yemek kokuları, unutulmazımdır.
kumanda kokusudur. garip gelebilir belki, dedemlerin bi televizyon kumandası vardı, ucu bi değişik kokardı. geçenlerde eski eşyaların arasında buldum, yine kokladım o kokuyu. öyle özlemişim ki anlatamam. çok saçma olabilir ama hayallere daldım diyebilirim.
sitenin bahçesinden gelen kesilmiş çim kokusu, snowy market'in kokusu, toprak kokusu, fırından gelen kek kokusu, bisiklet zinciri yağı kokusu, dedemin tabelacı dükkanındaki folyo kokusu, yeni yıkanmış çamaşırların kokusu, pastel boya kokusu, bana kurtköy'ü ve orhangazi ilköğretim okulunu hatırlatan kokular.. Ve bu yazarın hassas burnunun alıp da isim koyamadığı, rast geldiği zaman da derin derin içine çektiği özlemle anılan, ad koyulamayan nice koku, nice anı.
bayat etmeğin üzerine dökülen sıcak su (ekmek maması) kokusu. sigara kokan amcamın evindeki perde. hatta sigara değil resmen kül kokuyordu.. tabi en güzelini söylemiyorum. o bana özel kalsın..
