Yeni Kesilmiş çim kokusudur. Malum günümüzde pek yeşil alan kalmadığı için bu koku da çocukluğumuzla birlikte geçmişin puslu kapıları ardında kilitli kaldı.
götü kırmızı silgili çin malı kalemler vardı, hani uçları zırt pırt kırılan, kalem üzerinde yer yer panda figürleri bulunan ve yuvarlak hatlı, işte o tırıvırı kalemin götündeki silginin kokusu. bizim kaybolan hatıralarımız, solmuş anılarımız be sözlük.
kızarmış ekmek kokusu. ama kömür sobasında olacak ve soba üzerinden alınır alınmaz yağ sürülecek. o koku odaya sinecek. unutulmaz o koku.
bir de kavrulmuş tarhana kokusu. her midem ağrıdığında kavrulmuş tarhana yapardı babaannem ve bana tek iyi gelen şey de oydu. ah sultanım benim ya.
sabahları beni yuvaya götüren servis aracının plastik kokusu. aman allah'ım, bir anda 3-4 yaşıma geri dönüyorum; ama o kokuyu çok nadir hafızama getirebiliyorum. geri getirince de, çok mutlu oluyorum.
ilkokulda beslenme teneffüsünde (tam gün olanlar için yarım saatlik 2. teneffüs) sınıfa sinen haşlanmış yumurta kokusu ya da lisede de devam etmiş olan beden dersinden sonraki derste duyulan, top oynamış erkek öğrenci kokusu.