çocukluğa dair hatırladığınız ilk anınız

entry3 galeri0
    1.
  1. Yine böyle bir bayram zamanıydı. Ben ve benden 7 8 yaş büyük iki kuzenimle birlikte fotoğraf çekmek istediler. O zamaanlar dijital değil de flaşı patlamalı fotoğraf makineleri vardı. Ve ben o ışık patlamasının beni içine çekip hapsedeceğini sandığım için fotoğraf çekinmekten korkardım. Beni yere oturtup önüme iki oyumcak vermişler. Kuzenlerim de arkamda poz vermişler. Ben onlarla oynarken birden fotoğrafımız çekilmiş. Aile albümümüzde duruyor o foto. 4-5 yaşlarımdaymışım zahir.
    0 ...
  2. 2.
  3. mal dım işe.

    O değilde kötüydü bayağı gibi.

    7/24 oyuncak oynar çizgifilm izlerdim.

    Ya da sokakta gördüğüm oyuncak bisikleti bizim eve götürürdük sonra geri iade ederdik.

    Misafirliğe gittiğimizde küçük olduğum için oradaki abla pek bir şeye dokunmamak izin vermezdi herhalde.

    Ama şuanda yaşımda olsa varya başka olurdu galiba.

    Bilgisayar bağımlısı olmadan önce bisiklet sürerdim genellikle eve gitmek istemiyorum biraz daha biraz daha duralım derdim sonra değişti.
    Bilgisayar ile iyi anlaşır olduk.
    Hoşuna gitmedi tabi 7 saat bakınca ben...
    2014-2016 en son.

    2017 bilmiyorum 2023 ile
    aynı takvim ama ne oldu ki o zaman sahi ?

    2018-2019 daha da arttı bu bağımlılık Eylül ekim kasım beni mecbur bıraktı oyun.

    2020 heyecanlanırken ama hayal kırıklığı.

    Heves sayıklardı.

    2021 zorlamak.

    2022 tamamen çöktü bilgisayar.

    2023 şimdi buradayız.

    Ve bol bol kabus gördüğüm.

    Evet 90 doğumlu değilim o yüzden son 5-6 yıl gibi oldu daha anlatırdım ama doğru düzgün hatırlamıyorum bile.
    0 ...
  4. 3.
  5. Sofrada tek başıma muhtemelen annem tarafından çekilmiş, kahvaltı yaptığım bir enstantane var. Hatırlarım o anı hep.

    Bana kadar kurulmuş sofra. Ben o fotoğrafa yıllarca üzüldüm de. 92'liyim, de ki 97,98 filan.

    Masada salam filan var yani. iki zeytin bir dilim peynirle değilim. Nedense hep üzüldüm o ana ve hatırlarım o anı.
    1 ...
© 2025 uludağ sözlük