keşke herkes böyle doğru düzgün,gerçekten hayata dair,ıvır zıvır olmayan başlıklar açsa.bende 90 larda çocuktum,bir tipitip sakız,bir tombi,dünyalar benim olurdu,herşeyden mutluluk ve oyun yaratırdık,sokakta oyun oynayan son nesildik biz,şimdikiler çok yapay ve mutsuzda olsa yinede en kötü çocukluk,en iyi şartlarda yetişkinliğe bin basar.
