gerçi pek oyun sayılmaz, yukarı mahalledeki düşmanlarımızla savaşır, sopalarla birbirimizin kafasını kırar, akşam da babam gelmeden erkenden uyurduk ki belki dayaktan yırtalım. Ancak bu hiç mümkün olmadı. hasımların ebeveynleri yanına çocuğunu da alarak babamdan hemen sonra kapıyı çalardı. yapacak hiçbir şey yok tabi, dayağımızı yer, ohh bugün de yedik dayağımızı şükürler olsun diye duamızı yapar yatardık...
