okulda öğrenilen yeni yıl şarkılarının çerçevesinde, kimimizin tek kimimizde çok kanallı dönemlere rast gelen, sıcacık aile ortamında tombala keyfi sürerken büyüklerimizin tavla oynamasını izleyip ufak tartışmalarıyla gülmeyi, televizyonda çıkan güzel bir programı, sanatçıyı göz kırpmadan izlemeyi, o geri sayımı yaparken etrafındaki gülen yüzlerle mutluluğu paylaşmayı ve bu satırlara sığmayacak daha bir çok farklı duygu yüklü anı özlemektir.
o çocukluğun en önemli beklentisi de, camdan gök yüzüne bakarak kar yağmasını beklemektir. yeni yılla beraber kar yağmasını dilemektir. o zamanın hava koşullarıyla gerçekleşen durumdur. şimdilerde olmasada...
yağan o karla anne veya babamıza yalvararak dışarı çıkmak, çıktığımızda apartmanda ki, mahalledeki, tanıdık tanımadık tüm çocuklarla bitap düşene, harap olana kadar oynamak, yuvarlanmak, bayırlardan, patikalardan kaymak...
o günleri geri istemektir bazen. o sıcak ortamı göz önünde bulmaktır. sevdiklerinizden kilometrelerce uzakta olduğunuzda, yaşınız kemale erdiğinde o günleri yeniden anmaktır...
