taso oynamak, erik ağaçlarına dalmak, kenan doğulu sımsıkı ve serdar ortaç karabiberim dinleyip bağıra çağıra söylemek, ağızda patlayan şekerler, ataride marionun hatununu kurtarmaya çalışmak, evde toplanıp korku filmi izlemek, babamın göbeğinde uyumak, annem babamla yolda yürürken onları el ele tutusturmak şeklinde giden anilardır. o zamanlara dönmek için ömür verilir.
çocukluğun kendine has zevk anlayışı içerisinde tabi ailenin de maddi durumu, çevre gibi faktörlere bağlı olarak çok farklı olabilecek zevklerdir.
ben hep şu uzaktan kumandalı diye tabir edilip aslında yarım metrelik bir kablo ile küçük kumandalı (şu üzerinde biri yeşil biri kırmızı iki büyük tuş olandan bahsediyorum) arabayı alıp bir sini üzerinde sürekli 360 derece dönüşünü izlemekten zevk alırdım. tabi birde vcd 300 game oyunları ha birde yu-gi-oh ile geçti çocukluğum. bunlar hatırladığım en eski ama bugünküler ile asla yeri tutulmayan büyük zevklerdi benim için.
