pişmanlıkların egemen olduğu hayatımda bokunu aradığım yıllardır. şuan ki tecrübem ve bilgimle geri dönseydim herşey çok farklı olurdu. yaptığım hataları tekrarlamazdım.
Çocukken dünya kocaman bir oyun bahçesiydi ve senindi. Bilinmezdi, heyecanlıydı ve hayal kurabildiğin ölçüde sana aitti. Geleceği bilmiyordun ama onu gönlünce şekillendirebileceğine inancın vardı. Her şey ama her şey bir ihtimaldi. Dünyayı güzel kılan da, işte o ihtimallerdi.
belki de tek derdiniz hayalini kurduğunuz bir ataridir..bizim çocuk olduğumuz 90 lı yıllarda...hayal edersiniz 2000 markalı bir atariyi...bilir o yılların çocukları bu söylediğimi..yada gemboy almak için para biriktirirsiniz...yada çarşıda stregh fıhter oynamak içini geceden hayalini kurarsınız...kalbiniz ne olursa olsun mutlulukla doludur...90 lı yıllarda çocuk olmakta bir başkaydı be usta yaşayanlara bir sor...
daha sonraki yillarda dusundugumuzde bizi gulduren, anlatidiginda "cocukluk iste" diyerek yanitladigimiz guzelim yillardir.
cocukluk askiyla samanlarin arkasinda opusmeye calismak, karinca savaslari yapmak, yasca buyuklerin kiyafetlerini giyme merakinda olmak orneklerindendir.
