Çocukken ayağım çıkmıştı. Beni çıkıkçıya götüreceklerdi. Dayım bana ayağın kopsun dedi. Anaannem olacak kadın da her bayram alışkanlık oldu. Ben o gündür bugündür unutamadım.
Yavru zannedip Sevmek için elimi uzattığım köpek iki yavru anasıymış,büyümüyormuş pezevenk. Nerden bileyim, az daha orta parmağımı midesine indiriyordu.
Sonra zaten pesimi bırakmadı,ev sahipleri kurtardı.
O gün bu gündür köpek görünce nabzim hızlanır.
Küçükken yan sitenin bahçesinde o sitenin çocuklariyla futbol oynarken 1.katta oturan oğlu öss ye calisan bıyıklı atletli adamın bize tabak fırlatmasi akabinde gitmezseniz silahımı çıkarıp şimdi sizi vurucam demesi. Öss ye çalışan piç ulan ders balkonda mi çalışılır mk çocuğu babasina da napiyosun baba çocuk onlar diye babasına engel olmuyor.
En çok sesi çıkartan kendi sitesinin cocuklariydi ama onlara bişey demiyor bıyıklı yeni yapılan yan sitenin kibar ve elit cocuklariyiz diye bize diyor sadece bunları.
Cidden bize silah bile sikabilirdi.
senin verdiğin ev ödevlerinin de, yasaklarının da, cezalarının da, zengin çocuklarına yaptığın ayrımcılığın da amına koyayım öğretmenim. üniversitede bile sene kaybı yapmamın sebebidir. mel'un...
Şu minibüsleri 10 yaşına kadar çocuk kaçıranların kullandığı minibüs olarak bildim.
Ahh annem ya neler yaşatmışsın bana hala haberin yok. https://galeri.uludagsozluk.com/r/2036533/+
çocukluğumda kalp gözü dizisi vardı, bir bölümünde uçarak adamı öldüren bir baston vardı orada çok korkmuştum. bir insan uçan bastondan niye korkar bilemiyorum ama çocuktum işte.
babamın dedesinin cenazesidir. 10 kasım 1985 ben hala dn gibi hatırlarım. lan biride çıkıp bana anlatmadı bu adam neden hareketsiz yatıyor neden yıkadılar. neden herkes peşinden gitti neden toprağa gömdüler.ulan çocuğum çocuk. biriniz anlatın anlarım ben ya.
Pek çok psikiyatrik sorunun kökenlerinden biridir. Erişkin bir insanın baş etme mekanizmaları çok daha kuvvetliyken çocuk tabiri caizse savunmasızdır. insanın hayatının pek çok alanını etkiler. Fakat şu da unutulmamalıdır ki iyi bir uzman yardımıyla bu travmalarınızla yüzleşip bunları aşabilirsiniz mücadeleniz potansiyeliniz ve travmanın ağırlığı elverdiğince.
Kuzenimin kocası ölmüştü. Bir iki hafta geçti. Rahmetli eniştenin erkek kardeşi günlerce evde kaldı gitmedi. O günlerde orada kalıp yemek falan yaparak kendimce evdekilere destek oluyordum. Yaşım 15 falan. Bir gün koridordan mutfağa bakarken kuzenimle ölen eşinin erkek kardeşini yani kaynını öpüşürken gördüm. Sütlü geliyor bırak falan diyordu kadın. Nereden geldiğimi şaşırmıştım. Pek çocukluk değil ergenlik travması. Daha adamın 40'ı çıkmamış... Bende güven problemi yaratan travmalarımdan biri.
