Çok vardı.. Hepsini birebir yaşadığım için korkularla yaşamayı öğrenmiştim.
Sonra korkulara karşı direnmeye başladım.
Kendimi terbiye ettim.
Önce en küçük korkularımla başladım buna.
Köpeklerden korkardım mesela. Ekstra köpeğe yaklaşırdım korkumu yenmek için.
Birebir korkularımla yüzleşerek ancak onları yenebileceğimi anladım.
Öyle de oldu.
Küçük yaşta acılarla korkularla savaşmayı öğrendim.
Küçüklüğüm belki güzel geçmedi ama; bugün güçlüysem hepsi o yaşadıklarımdan dolayıdır.
Korkularım hala var ama onlarla yüzleşmekten asla korkmam..
Her şeye rağmen 'şükür' demesini ve olaylara iyi yönünden bakmasını öğrendim ayrıca.
Ve bu çok şey kattı bana..
bir gün karpuz yerken yanlışlıkla cekirdegini yutmustum. içimde kocaman bir karpuz büyüyecek diye birkac kötü hafta geçirmistim. cok zor günlerdi sözlük.
beşiktaş'ta otururken bilen bilir toprak bank'In kocaman bir binası var yıldız yokuşunda o binadan korkardım, gecenin ortasında böyle kap karanlık koca bina.
yatağın altındaki canavardan az çekmemiştir kimse ama kalorifer peteklerini kuru kafaya benzetmek neyin kafası çözemedim. belkide fredy kruger gerçektir lan.
