Karanlıktan, cinden, şeytandan ve gözle göremediğim fakat var olduğu söylenen bütün doğaüstü varlıklardan. Şimdilerde en sevdiğim şey karanlık. Bu arada cinin, şeytanın ve diğer hepsinin kabile reislerinden, padişahlarına kadar amk.
çocukken oturduğumuz mahallede konuşamayan bir kadın vardı. eski bir evleri vardı annesiyle yaşardı bildiğim kadarıyla. o kadından çok korkardım. öyle böyle değil neden bilmem. neyse bir akşam bize geldiler çocukluk korkum yerini çocukluk cesaretine bıraktı. yanlarında oturdum o günden sonra o kadından hiç korkmadım. öldüyse rahmetle anıyorum halen yaşıyorsa da allah yardımcısı olsun.
ben hariç herkesin insan kılığına girmiş canavarlar olması. aile bireylerimin aslında üç gözlü yeşil benekli yaratıklar olması. hatta bir kere kuzenime ''sen canavar mısın'' diye sormuştum.
bugüne kadar gelmiştir ayrıca önümü göremiyorsam gözlerimi kapatıp ağlamaya başlarım. gözlerimi kapatma sebebimin karanlığı kendim yarattım diye düşünüp rahatlamak olduğunu düşünüyorum.
gözlerimi kapattığım için karanlık, kontrol edebiliyorum bunu, benim isteğim dışında gelişen bir şey yok.
-Dilenciler
-Apartmanımızda 1.katta oturan aile.onları çocuk kaçıran Kişiler sanıyordum.(tamamen normal bir aileydi ama kalabalık olduklarından,ancak bu kadar çocuğa kaçırılırsa sahip olunur sanıyordum.)
-okuldan geldiğimde zilden hemen sonra kapı açılmazsa annemin evde ölmüş olabileceği ihtimali
-annemin yanında yattığım zamanlarda gardrobun yandaki kolona yansımasının adam silüetine benzemesi ve onu gece ortaya çıkan bi adam zannediyor olmam.
-Hahahah,en saçma olanı,ben küçükken bir banka reklamı vardı sanırım,amerikan doları üzerinde bulundan resimdeki adamın gözleri hareket ediyordu,ben de onu gördüğümde ellerimle yüzümü kapatıyordum çünkü çok korkunç görünüyordu sjddj
elektrik süpürgesi. bizim evde yoktu çok küçükken. komşuda almanya'dan gelen bir tane süpürge vardı. komşu kadın korktuğumu anlayınca yaramazlık yaparsan elektrik süpürgesini çalıştırır, içine yuttururum seni diye korkuturdu. ben de korkardım. *
