çocukken sizi rahatsız eden bir de hala yakanızı bırakmayan korkulardır. mesela ben çok ufakken ölümü bile tam olarak kavrayamadığım zamanlarda bile yatağa yatıp bir gün hepimiz ölüceğiz annem ölecek ( ki annemle de öyle çok yakın bağlarım yoktur ama muhtemelen onun çalışması ve benim o zamanlar bunu istemeyip ağladığımdan kaynaklanıyor) dünya biticek ben onu bi daha göremeyeceğim yalnız başıma cehennem cennet nasıl olacak gibi bi fikrim de yokk öyle arafta kalıcam ortada fln diye götüm tutuşurdu her gece ama.sonra büyüdük ölüm korkusu panik atak oldu neylersin.
