çocukluk dönemine bakıldığında, belki sıra belki sınıf arkadaşı iki çocuğun, daha doğru ifadeyle iki farklı ailenin gelir durumu hakkında bilgi veren detaylardır.
resim dersinde monami marka pastel boya kullanan çocuk, lcw (kocaman maymunlu baskılar) giyen çocuk,
basketbol topu kabartmalı telli defter kullanan çocuk, -ki bana göre zirve budur-
...
-pokemon döneminden mega tasonuzun olması
-futbolcu kartları biriktirip cep telefonu alma hayalleriyle yanıp tutuşurken, (ericsson a1018) fenerbahçe kadrosunda herkesin kartında eksik olan ümit ozat'ın sizde olması ve tüm arkadaşlarınızın yalvarırca "ver banaa" bakışlarına karşılık ağızlarını açmamaları, çünkü vermeyeceğinizi bilmeleri (kralın tacı gibi bi'şeydi kendisi)
kesinlikle o 2000 senesinde çıkan total 90 ayakkabilardir hep istemiştim bendede olmasını ama hiç olmadi hep pazardan alırdık, o zamandan beri içimde küçük bir yara olarak kaldı .
Monami pastel boya.
Playdoh oyun hamuru.
Faber castel keçeli kalem seti.
Sarı saç.
Lisanslı çanta.
Lcw kıyafet.
Dubleks evde oturmak.
Vitesli bisiklet.
Kendi odanın olması ve zevkine göre perde bordür ve halı içermesi.
Çakma değil orijinal barbinin olması.
ben hep akülü arabası olan çocuklara imrenirdim, benim 3 tekerlekli pedallı olan arabamın yanında. hala akülü arabası olan çocuklara bakınca çocukluğum aklıma gelir nedense, olsun.
Babasının mesleğidir en belirgini bu bence şerefsizler az mı torpille okumayı sökmeden kırmızı kurdela aldılar hocadan sırf babaları büyük adam diye resmen içimde kalan büyük bir yara bu arkadaşlar ya böyle hoşurt diye içimi dökesim geldi valla.
