yıllarca beraber büyünen, aynı petibör püsküüsünü bölüştüğünüz, leblebi tozu yiyerek gülüştüğünüz can dostunuzun büyüdükçe mallaşması sorunu...
sadece benim çevremde yok sanırım bu tip sıkıntılar.
1995 yılından 2012 yılına kadar süren bir arkadaşlıktı bizimkisi. çocukken çok yalan söyler ve kızlı ortamda hemcinslerini ben de dahil olmak üzere küçük düşürürdü falan. neyse dedik daha çocuğuz. büyüyünce daha olgunlaşır. ama yok arkadaş. büyüdükçe bu tavırları daha da göze batmaya başladı ve katlanılmaz hale geldi. ben de bu saçma arkadaşlığa bir son verdim ve bitirdim. pişman mıyım? elbette hayır. ama insan acıyor o uzun yıllara...
bence çocukluk arkadaşı büyüdükçe karaktersizleşmiyor. sadece büyüdükçe ne bok olduğunu daha kolay anlıyorsunuz hepsi bu...
Sağolsun polis olup adam olmamış çocukluk arkadaşım sanki ben ondan zenginmişim gibi bi de sikti bizi bi iş yaptık allem etti kullem etti işi bedavaya getirdi. Pezevenk orospu evladı son konuşmada sadakam olsun bu kadar takla atmana gerek yok dedim. Şimdi kandil mesajı atmış ben toplu mesaj atanlara bugünün müslümanı diyorum sinirlendim yine bak. Maldı bu pezevenk yazılılarda kağıdını alır çözer verirdim adalete bak ben birinci olarak bitirdiğim okuldan sonra esnaf oldum o polis oldu onun bunun dakşaklarını yalaya yalaya e malum hepimiz yakışanı yapıyoruz korkmayın yüzüne de dedim bunların fazlasını. Karakterini siktiğim.
