beş yaşındayken kaydıraktan arka arkaya kayıp "sırtımı acıttın" diye kafasına kum attığın sümüklüyü yıllar sonra karşında kazık kadar bulmaktır. işin ilginç yanı gözlerinin hala aynı bakmasıdır. Fakat ağzı hala kapanmamıştır. çocukluğun verdiği acımasızlıkla "mantı ağızlı" diye dalga geçtiğin zamanlarda haksız olmadığını düşünürsün. acayip hislere kapılırsın. kendini kafasına bakarken bulursun, "hala kum var mı" diye. çocukluğuna dönersin bi' kaç saniyeliğine, saçmalarsın.
