böyle insanlar var lan evet. perdecinin evlatları sizi. genelde mottoları şudur bunların: biz büyüdük ve kirlendi dünya. buradan hareketle kah çocukluk anılarının bir daha yaşanmaması, yok işte küçükken ekmeğe epmek dermiş de, yok küçükken şunu hep şu zannermiş de. çocukluğunda yaşamış olduğu tuhaflıkları şimdi büyümüş zekasıyla ironik bir şekilde dillendirir felan. ulan ne ekmek yediniz ibneler. gün ışığı değmemiş organlarımı yüzünüze sürteyim emi. herkes fırat olmuş amk yeaa. te allaaaam ya. bundan deli parsa kaldıran uykusuzdaki ersin karabuluttur. hani sandık içi kafaları felan. bir taner de ben yazayım istedim bundan.
çok da güzel yapan çok da iyi yapan yazarlardır. onları okumak (tabi okutuyorsa kendisini) büyük zevktir naif bünyem için. tabi anlatacak gazoz kapaklarını, pamuk helvayı,traş takımını,piknikte zorla çalıya çırpıya işetildiğini,pikniğe kartal arabanın bagajında ite kaka gittiğini.. anlatacak. ardı sıra gelen yazarlar da yapacak bunları birkaç sene sonra. anlatacak başka şeyler bulacaklar,başka iç burkan detaylar,sevindiren anılar seçip çıkaracaklar önümüze. okuyacağız! (öeh).
