efendim öncelikle bu, kesinlikle doğru bir tespittir. çocuk ya kapıdan dikizler, ya ağlar, durumu farkedip gıcklığına ilgiyi üzerine çekmek ister, ya da başka bir şeyler, çocuktur en nihayetinde. rahatça sevgi paylaşımı yaşayamayan ebeveynler çareyi çocuğu babaanneye/annaneye bırakmakta bulur.
devlet bu konuya da el atsın, kamuoyunun beklentisi budur.ebeveynlerin atesli gecelerden önce çocuklarını emanet edebilecekleri geçici sıgınma evleri kurulsun hem böylece tayyibin üç çocuk istegi de daha rahat yerine getirilir.
bu düşünce, bunu kendi hayal dünyasında canlandıran "çocuk yaptıktan sonra ne olacak lan" diye kendine soran kişinin uydurmasıdır ya da anne ve babası yeni kardeşlerini imal ederken canlı canlı izleyen talihsiz gencin based on a sad but true story kıvamındaki hikayesinin yansımasıdır.
