silvan'daki pkk ve güvenlik güçleri arasında çıkan çatışmada yaralanan asker regaip özdemir'in annesi ayşe özdemir'in acı feryadı.
"kimse çocuğunu askere göndermesin diyorum, başka da bir şey demiyorum. benim çocuğumun suçu neydi? ne zorluklarla getirdim ben o çocukları 20 yaşına. üniversite okutacaktım. 'gideyim askerliğimi yapıp geleyim anne, gelince okurum' dedi. benim çocuğum gelince işe girecekti veya üniversite okuyacaktı. sağlığına daha kavuşabilecek mi? hayır. devlet ne verirse versin çocuğumun sağlığı yerine gelmeyecek." demiştir.
haklı bir serzeniştir. nitekim bu ülkede bürokratların, generallerin, belli bir kesimin çocuğuna zarar gelmezken - ki kesinlikle onların çocukları da yaralansın, ölsün demek değildir bu; sadece bir haksızlığın tespitidir. aksine kimsecikler ölmesin. - sürekli gelir düzeyi belli bir kesim zarar görmektedir. demek ki nedir ? en eşit olunduğu iddia edilen yer olan askerlikte bile eşitlik yoktur. o zaman ben de askere gitmem arkadaş.
askerliği yıllardır vatan borcu olarak kakalayanların çocukları vatan borcunu nasıl yapmış ? ben vergisini veren bir birey olarak zaten ülkeme olan borcumu gani gani ödüyorum. ne vatan borcundan bahsediyorsunuz ? kendi beslediğiniz, kendi büyüttüğünüz, üzerinden nemalandığınız pkk'yı yok etmek için beni neden kullanıyorsunuz ? oluşturmasını bildiğiniz gibi yok etmesini de bileceksiniz. ne sizin savaş oyunlarınıza ne de yıllardır süren askerlik yalanlarınıza inanmam ben arkadaş.
