ben hayali arkadaşım var diyen hiç türk çocuğu görmedim ha bizim fırat ayrı.
genelde amerikan sinemasının bir uydurmasıdır.
ana babaları kendileriyle yeteri kadar ilgilenmeyen newyork yankees şapkalı veletler yalnızlıklarını bu hayali arkadaşlarıyla gidermeye çalışırlar. anne babaları olayı fark edince hafif tırsıp hemen psikoloğa falan giderler.
benim vardı, hayali insanlarla oyun oynardım. bence bu psikolojik sağlıklılık durumudur. kaldı ki çocukların hayal güçlerinin ömürlerinin ergenliğe girene kadar olduğunu da düşündürtür bana. malum ergenlikte şirinleri görecek değiller ya.
şizofrenlik belirtileridir. bu nedenle bi uzmana başvurulması gerekir. sonuçta insan 7 sinde neyse 70 indede odur veya adam olucak çocuk bokundan belli olur.
Çocukların garip birşeylerle arkadaş olması. Şuanda yiğenimin arkadaşları olduğunu söylemesi, aynaya bakıp onlarla konuştuğunu iddaa etmesi sonucu aklıma gelmiştir. Kötü arkadaş onlar diyoruz, iyi onlar diyor. Küçük mavi, siyah arkadaşlarmış vay arkadaş. Biz küçükken görmezdik, şimdikiler tv den etkileniyor sanırım.
