herkesin kendisinin yaptığını reddetse de muhakkak yaptığı, dünya nın en masum, en saf, en içten ve en çok sevdiğim seslerden biridir. bir çocuk ne kadar çok bağırarak ağlarsa o kadar çok seviyorum o çocuğu, bir kez olsun içimden "sus lan yaratık." diye geçirdiğimi de hatırlamıyorum. yanında onlarca melek taşıyan bir varlığa nasıl kızılabilir ki. yerim hepsini.*
kesinlikle dayanılamayacak sestir. duyduğum anda tüylerim diken diken olur, hele birde ağlamasına aldırmadan kulağını çeken, tokatlayan ana babaları gördükçe, dalasım gelir. bir gün yolda yürüyorum karşıdan en fazla 3 yaşında bir kız çocuğu ağlayarak geliyor ama öyle böyle değil çocukcağız bağırmaktan morarmış. yanında da anneannesi ya da babaannesi olduğunu tahmin ettiğim dengesiz kadın o haldeki çocugu çimdirmeye çalışıyor, çocugun canını yakıyor. yaklaştım yanlarına, dayamadım daha fazla tam müdehale edicem, kadın benden önce davrandı:
+ sus bak seni şu amcaya veririm iğne yapar!!
-*o iğneyi ben asıl senin bi tarafına sokucam şimdi manyak kadın,
+ *aman yaparım deyiver oğlum susmuyo baksana
- hay allah seni bildiği gibi yapsın..
