büyüklerin çocukları korkutup isteklerini yerine getirmeleri için söyledikleri sözlerdir.
-- yemeğini bitir yoksa baban yolda kalır. (duyduğumda ben bile korkmuştum çocuk ne yapsın)
16.yyda fransa ve ispanyadaki çocuklara uyu yoksa barbaros gelir dedikleri bir gerçektir.
çinli çocuklarada uyu yoksa türkler gelir dedikleri divan-ı lügatu türk'de açıkca belirtilmiştir.
pazarda çocuk birşey görür ve onu ister.anne almayınca çocuk ağlamaya başlar..
bu sırada anne eldeki cüzdanla çocuğun ağzının üstüne vurur ve bunu yaparken "ağlama" der.çocuk dayak yemenin acısıyla daha da ağlar.anne birkaç kere daha vurur ve şu cümleyi kurar : "eve gidince anlaşıcam ben seninle.."
çocuğu zaten dövdün,eve gidince çarmıha mı gereceksin hey kadın anlamadım ki..
çocukları bir anda kilit altına alan kelimeler topluluğudur.
Örneğin; "Dunganga geliyor bak yorganın altına saklan! Gözlerini kapa bak köşeyi dönecek kapatmazsan!"
yukardaki albay en kestırme cözümdür. gerçi çocukta rütbe kavramı daha tam oturmamıştır fakat en azından bır albayın askeri üniformasının olduğunun bilincindedir ki cocuklar herzaman üniformadan korkar.
