karsı komsumuzun dort yasındaki kızı selin kapıyı calar, amacı el opmek ve bayramlasmaktır.
selin : bayramınız kutlu olsun.
kabaktadı : seninde selincim. cikolata ister misin?
selin : tesekkur ederim istemem.
kabaktadi : neden canım al bir tane.
selin : yok yok alamam, annemin selulitleri var, yedigi cilolatalardan oldugunu soyluyor babam, artık cirkinmis, babam da onu terkedebilirmis...
--spoiler--
bir gun bir evde televizyon ariza yapmis, tamirci gelip TV nin arkasini acmis ki bir suru ekmek kirintisi... tabi kimin yaptigini hemen anlamislar, evin dort yasindaki hasari kizi. anne ofkelenmis fakat bir muddet sonra sebebini sordugunda duyduklarinin ardindan ne diyecegini bilememis. kucuk kiz ekranda afrika daki cocuklari gordukce mutfaktan ekmek alip Tv nin arkasinda acik buldugu tek yerinden, izgaralarin icine ekmek atiyormus.
--spoiler--
ipek ve babaanesi bahçede oturmuş, konuşuyorlardır. ipek daha 3 yaşındadır, doğal olarak sürekli sorular soruyordur. o sırada sela okunmaya başlar.
i: ipek
b: babaanne
i: babaanne bu okunan nedir?*
b: sela yavrum, biri ölünce sela okunur, yukarıdaki mahalleden bir komşumuzun bilmemnesi ölmüş. onun için okunuyor bu sela.
i: çok üzüldüm, şimdi orda olup, komşumuza destek olmak, onun acılarını paylaşmak isterdim.
ve bir başka diyalog;
i: babaanne benim küçük tuvaletim geldi
b: * şuraya yap ipekcim.
i: babaanne yaa nası oraya yapıyım, herkes görür. bana daha gizemli bi yer göstersene.
çocuklar 3-4 yaşlarında kendi kendilerine anlaşılmaz bir dille konuşurlar. büyükler fazla dikkate almaz. ama annesi gezmeye gittiği için evinizde misafir kalan, büyümüş de küçülmüş, cadaloz bir veledin ağzından şöyle bir cümle yakalarsanız eğer:
-bakkalcı kurtuluş amca annemi dudaktan öptü.
-ha?! ne dedin bakim sen? bi daha söylesene doğacım, canım benim, ablasının bi tanesi sana şeker vercem. hı?
belediye görevlileri sokakta başıboş bir köpeğe aşı yapmaktadır.bir grup önlüklü okul çocuğu, acı çeken ve ağlayan köpeği izlemektedirler. bu durumu çocukların psikolojisi açısından yanlış bulan ve kendisini sorumlu hisseden genç bir bayan çocuklara:
- çocuklar neden izliyorsunuz bakayım, hadi girinsenize okulunuza!
(çocuklar bir ağızdan)
-sanane be gerizekalı? sen niye izliyon?
-aaa terbiyesizler!
kadın ağzını açtığına bin pişman, kahraman olacam derken rezil rüsva olmuştur iki bacaksız velet yüzünden. kuyruğuna bakaraktan sıvışır.
bir gece çocuk yatağından seslenir. yanına gittiğinizde ağlamış olduğunu görürsünüz. acil durumdur, rahatlatılması derdinin öğrenilmesi gerekir. yanına yatarsınız ve konuşma başlar.
anne- neden üzgünsün?
çocuk- bacağım acıyor?
anne- bir yere mi çarptın? (aslında bahane olduğu belli ama o başlasın diye beklersin)
çocuk- aslında bacağım acımıyor ama öleceğimizi düşündüm. hepimiz bir gün öleceğiz.
anne- evet ama daha çooook zaman var, yıllar yıllar var. (ne söyleyeceğini bilememişsindir)
çocuk- ama birgün öleceğini bilerek yaşamak ne kadar acı...
aynen bu cümle. çocuk diyip geçmemek lazım.
şöyle de olabilir.
çocuk- anne neden hazırlık yapıyorsun, misafir mi gelecek?
anne- hayır, bayram geliyor ya...
iki gün sonra.
çocuk- anne bayram ben uyurken mi geldi, niye görmedim.?
....
üç yaşında bir çocukla aranızda geçiyorsa şöyle gelişebilecek diyalogdur.
çocuk- bacakta neler var?
anne -kemikler, damarlar, diz kapağı vs vs..
çocuk- diz kapağı ne? açılabilen birşey mi?
...........
normaldir, sadece bambaşka bir bakış açısı..
yine kahraman mert, bu sefer kurban dolmus soforu, bizimkinin asırı sofor hayranlıgı var, dayanamıyor baslıyor.
mert: sofor amca, siz cok guclu musunuz?
sofor: evet.
mert: ben buyunce sofor olucam. babam da bana araba alacak. o zaman da sizi gecicem.
sofor: aferin, bak senle bir anlasma yapalım, benim hic oglum yok, sen benim oglum ol, bende sana arabamı vereyim ne dersin?
mert: olmaz, ben annemi bırakmam.
sofor: ama arabamı sana vericem.
mert: siz bana kızınızı verseniz
insanı afallatan sasırtan cozumsuz bırakan hadisedir. soyle ki, 5 yasındaki yegenim mert ile teyzemlere gidiyoruz, o sırada altıparmaktan geçiyoruz ve baslıyor mert.
m: simdi biz nerdeyiz?
k: altıparmak'tayız.
m: altıparmak ne demek?
k: bu semte konulan isim mertcim.
m: kim koymus?
k: bilmiyorum herhalde belediye baskanı filan koymustur?
m: neden altıparmak demisler peki?
k: bilmiyorum mert.
m: sen ne biliyorsun ki zaten..belediye baskanı ne demek?
k: sehri yoneten kisilere denir.
m: altı tane parmagı vardır kesin onun dimi?
k: ????
iftara yakın anne aşağıda oynayan çocuğuna sesleniyor:
-orkun eve çık artık,akşam oldu
-anne nolur biraz daha kalayım..nolur
-olmaz çabuk gel diyorum sana
-anne nolur yirmi dakika daha..
-olmaz yirmi dakikası falan yok..yarım saate gelmezsen babana söylerim.
kardeşim küçük kuzenle kavga ediyor sonra yanıma geldi:
- abi ya bu osman bana hep murat diyor bi abi dedirtemedim
- e olum işi bilmiyosun sen
- nasıl?
- bana geldi bu, senin adı ne dedi. ben de registerlater abi dedim. işte bu nedenle bana hep registerlater abi diyor.
mahallede futbol oynayan çocukların bağırışları ister istemez duyulmuştur ve küçük çocuğun düştüğü yürek parçalayan acı dramına dayanamayarak müdahale etmek zorunda kalınmıştır;
1. çocuk: ahmet sen şut çekceksin ben kaleye geçicem.
ahmet: tamam ama barajda olsun.
1. çocuk: hüseyin, recep, kemal sizde baraj kurun
hüzün kaplı küçük çocuk: bende baraj olmak istiyorum lütfen.. (ağlamaklı bir tavırla)
ahmet: olmaz sen küçüksün..!
ben: üzülme..sende hakem ol barajı kur.
