mahalle aralarında top görüp belli bir yaşa gelinmesine rağmen çocukluk damarının kabarmasına engel olamamak ve topu saklayıp, bazen de çocukları çalımlamaya başlayarak çocuklarla top oynamak.
Genelde filmlerde karşılaştığım bir sahnedir. çok hoşuma gider öyle yürürken birden ayağına top geliyor karşıya geçene kadar topu sürüp bir de gol atıyor.
bir beden eğitimi öğretmeni olarak sıkça gerçekleştirdiğim eylem. lisede değil üstelik ortaokul. daha da önemlisi ben sadece 5. ve 6. sınıflara giriyorum yani 2001 ve 2002 doğumlu çocuklar bunlar. ben çok sık oynuyorum onlarla ve açık söyliyim çok zor. şöyle açıklayayım;
ayaklarına hakim bir oyuncu değilsen bu bıcırıklar senden topu alırlar. hem de sandığından çok daha kolay alırlar. ayakların iyiyse o zamanda ter içinde kalmaya hazır ol. çünkü bitmiyorlar. geçiyorsun çocuğu diğerini geçiyorsun o ilk geçtiğin çocuk tekrar karşında. kafanı kaldırmana imkan tanımazlar .inanılmaz yorulursun ama onlar hiç yorulmaz. ataol behramoğlu'nun şiirindeki cellat durumundasın yani, hani diyor ya ; öldükçe çoğalıyor adamlar ben tükenmekteyim öldürdükçe.
o yüzden yedek tişört ya da okul takımı formalarından bir tanesini giymek çözüm olur.
güzel yanı abartırlar çocuklar ve egon şişer. golün 10 üzerinden 7 lik gol olsa bile onlar tenefüste 10luk gol gibi konuşur. seni daha çok severler. ben hiç benimle oyun oynayan bir hocaya denk gelmedim, benim şanssızlığım herhalde. öğencisiyle top oynayan öğretmenin onunla diyalog kurması çok kolaylaşır. öğrencilerle kaynaşın sayın hocalarım.
