sınırlarını belirlememek, her istediğini yapmak ve gerçeklikten uzak, izole yetiştirmek. sonra hayatla karşı karşıya kalınca 'hönk bu ne lan!' tepkisi vermesi normal.
aşırı korumacı tavırlarla çocuğu büyütmek, çocuğun özgüvensiz bir şekilde büyümesine ve bunu hayatı boyunca taşıyacak olmasına sebep olmak ailelerin çocuklara yaptığı kötülüklerden biridir, istemeden de olsa iyi niyetli de olsa sonuç kötü olmaktadır.
çocuğa söylenecek sözler
"sen yapacaksın!"
"sana güveniyorum!"
"bak baban okumadı da ne oldu?"
"sen büyüyüp para kazanınca bana bakarsın"
"üniversiteyi kazan da okumaz diyenlere göster gününü"
şeklinde olmamalıdır. çocuk üzerine çok fazla sorumluluk yüklendiğinde endişelenir. bu durumda da kendine güveni azalır, başarısız olabilir. asıl söylenmesi gereken sözler:
"senin her zaman arkandayım"
"sen kararını ver ben yalnızca tavsiyemi söylerim"
"ne olursa olsun seni benim evladımsın diye seviyorum"
şeklinde olmalıdır. kendimden biliyorum bari gelecek nesilleri yetiştirecek ebeveynler bilinçlensin.
kesinlikle ve kesinlikle her istediklerini yapmaktır. böyle bir çocuk büyüdüğü zaman asla bir şeylerin kıymetini bilemeyecek, elde ettiklerinden hep çabuk sıkılacak, kendi emeğiyle bir şeyleri elde etme zevkini asla yaşayamayacaktır.
