tabiiki her türlü şekerleme ve çukulataya alıştırmaktır. aslın da iyi niyetle yapılmakla beraber onları küçükken alıştırdığımız bu tatlar başta obezite olmak üzere, farkın da olmadan yaptığımız en büyük kötülüklerden biridir.
ismini vermeyeyim bir fransız spor mağazalar zincirinde çalışıyorum ve 3 yaşındaki çocuğa full proteinli ve içinde bilmediğim çok madde olan bir çikolatayı kasada uyarmasam, almaya çalışan ablamızın okuması gereken başlıktır.
egitilememesi. gunumuzde her on insandan dokuzunda iphone lar ipad ler var. e hal boyle olunca cocuk da alisiyor bunlara. bi de bazi cahiller var ki, cocuguna alfabe kitabi almis, iyi egittigini zannediyor.
En azından hasta çocuklar için.. hastalıklarını yüzüne vurmak. Hep "sen koşma, sen yorulma, terleme, heyecanlanma, sinirlenme" gibi ikazlarla büyüdüm ben. Tamamen benim için var olan duyguları yaşayamadım. Şu anda daha farklı elbette, ancak çocukken doyasıya koşamadım be neye yarar?
2000'den sonra dünyaya getirmek.. 40 sene sonra berkecan dede'ler, ayça nineler olcak. şimdi her dediği olan, instagram'a foto koymak için bir şeyler yiyen, check yapmak için mekana giren bir nesil var. teknolojik yozlaşma var sakın çocuk mocuk yapmayın.
islamiyete göre Evladın ana baba üzerindeki hakları vardır. bu haklar çoçuğa verilmezse en büyük kötülük yapılmış olur. Bu haklardan bazıları:
-öncelikle çoçuğa güzel bir isim koymak.
-ona şefkatli ve merhametli davranmak.
-güzel ahlak ile ahlaklandırmak.
-varsa kardeşleri ile arasında bir ayrım yapmayıp adaletli bir tutum sergilemek..
Bu liste uzar gider. eğer bunlar yapılmazsa çoçuğa hem kendini hem de yer yer toplumu zora sokacak kotülükler yüklenmiş olur.
sorumluluk ve ahlaki eğitim vermemektir. dünya iyiliklerle ve kötülüklerle dolu bir yerken, elbette çocuğun hayatı boyunca başına harika ve korkunç şeyler gelmesi kaçınılmazdır. hiçbir sorumlulukla yüzleşmemiş ve hiçbir değerle donanmamış çocuk, hayat sahnesinde ordan oraya savrulmaktan kendini kurtaramaz.
En büyük olmasa bile en çok yapilan kötülük verilen yanlış eğitimdir. Son kullanma tarihi çoktan geçmiş öğretmenlerle ve düşünmeye teşvik etmeyen yollarla verilen eğitim çocuğun güçlü yanlarını görmesini engeller, kalıp beyinleriyle birbirinden farksız ortalama bireyler yetiştirir.
