15 yaşından küçük çocuklara din dersi vermekten hiçbir farkı yoktur... muhafazakâr bir çevrede yetişirsin, çocukken yerleştirirler taptaze dimağına saf olmayan düşünceleri, sonra kaptırır gidersin kendini... laik (!), çağdaş (!) ve modern (!) bir çevrede yetişirsin, başlarlar gencecik bedenlerin kafalarını ütülemeye, '' damarlarımı kesseniz kan akar, ama o kanın içinde atam vardır '' noktasına gelir yavrucaklar... ne farkı var bunların birbirinden ? yaşları kemale erince iki kesim de sapkın olup çıkıyor... çıkıyorlar evlenme programlarına, '' namazında niyazında, başı örtülü olsun '' diyor biri, öbürkü de, '' atatürkçü olsun, çağdaş olsun '' diyor... ulan anlamıyorlar ki, göt, her zaman göttür... muhafazakâr da olsa seni sikecek, atatürkçü de olsa ! ne değişecek ? heç... esra erol' a selâmlarımı iletiyorum, güzel program vesselâm !!!
kemal atatürk'ün kurduğu türkiye cumhuriyeti'nin vatandaşı olmanın gereğidir.
ps: atatürk'ün kişiliğini -ki o kadar devrimi varken, seni hiç ilgilendirmez atatürk'ün kişiliği- sevmiyor olabilirsin, hiç haddine değil ama içki içiyor bilmemne diye karalamaya çalışabilirsin.. ama bu ülkenin kimin sayesinde bugünlere geldiğini bilmek zorundasın. ve bu günlere getirene minnet duymak zorundasın. ve ülkeni bu günlere getiren insanın düşüncelerine saygı duymak zorundasın.
doğru öğretiliyorsa ne ala. çağdaş düşünmek ne zamandan beri kötü birşey? somut birşey öğretilmesini yeğlerim soyut bir kavrama bel bağlamaktansa. buyrun istediğiniz gibi asın kesin küfür edin. 15 yaşına gelene kadar çocuğa sadece doğruyu öğretmeniz kafidir. zaten atatürk'ün mü yoksa ismini vermek gereği duymadığım bilimum gereksiz çapulcunun mu düşüncelerinden etkilenecektir kendi karar verebilir. zeka ve mantık denilen olguların gelişmesine izin verilirse tabi. ortalığı şeyh küsteri meydanına çevirenler de bir alkışı haketmiştir. bundan mütevellit dokuz köyde de ikamet edebilme hakkını doya doya kullansınlardır. bizi çoktan kovdular.
kemal atatürkün kurduğu bir ülkede çocuklara kemalizimi öğretmek; kemalizmden ziyade küçük beyinlerine belli ideolojileri yerleştirmek yanlıştır. eğer burda kemalizmden kasıt bir ideoloji değil de mustafa kemalin kendisiyse öğretilmelidir zira öğretilmektedir de. ama tutupta bu yaşta bir çocuğun kafasını -izm in her türlüsüyle doldurmak sağlıksızdır, yersizdir.
insan olmayı, ayırım yapmadan insanları sevmeyi, ülkeyi sevmeyi, yaşadığı vatanını sevmeyi ve korumayı, eğitimli, kültürlü olmayı öğreterek nasıl çağdaş olunacağını öğretmektir.
ebeveynlerin çocuklarını istediği düşüncede yetiştirme hakkı olduğu için normaldir, hiç kimsenin diyecek bir şeyi yoktur. ancak hiç kimsenin türkiye vatandaşı olmak için çocuğuna kemalizmi aşılaması zorunluluğu yoktur, olamaz. türkiye cumhuriyeti de kemalistlerin oyun bahçesi değildir, "sen kim oluyorsun da siktiri geçiyorsun?" derler adama.
almanya yenildiği için bizde yenik sayıldık cümlesiyle başlar.
milli mücadeledeki başarılar anlatılır fakat akbaş cephaneliği basını, karakol örgütü gibi gerçeklerden bahsedilmez. dikkat edilirse bütün müdafa-i hukuk cemiyetleri tek tek anlatılırken karakol örgütü ve mim mim teşkilatı es geçilir. çünkü bu teşkilatların idarecileri mustafa kemal gibi vatanperverliklerini bin kere ispatlamışlardır ve sonradan muhalefet partisi kurmuşlardır.
kazım karabekir, refet bele, ali fuat cebesoy, rauf orbay birer cümle ile geçiştirilir. çünkü bu komutanlar hem milli mücadeleyi başlatan, hem de atatürk'ün siyaseti yasakladığı kişilerdir.
atatürk'ün cumhuriyeti önemle vurgulanırken, hiç bir partiye karşı seçim kazanmamış, hiç bir partiyi seçime sokmamış olması es geçilir. eğer bunlar ders esnasında sorulursa suç ismet inönü'ye atılır.
sonra istiklal mahkemeleri kısaca özetlenir ama mahkeme başkanının (bkz: kel ali) bir katil olduğu kesinlikle söylenmez.
final ise şapka devrimi, harf devrimi ve medeni kanundur.
