bilgisayarları bozulunca 'e biz şimdi nasıl oynayacağız' diyen günümüz çocuklarına önce iletişimi öğretmeli. çocuksun sen,hayal gücün doruklarda üretici ol demeli.
Bir kere masal anlatılmamalı. sonra oturup beyaz atlı prenslerini bekliyorlar. her zaman mutlu sona ulaşılır ve bu sonsuza dek sürer sanıyorlar. Oysa hayat masallardaki gibi şen şakrak değil. her zaman iyiler kazanmıyo, hatta hiç bir zaman iyiler kazanamıyo. Masallardaki yalanlar değil, hayattaki gerçekler öğretilmeli çocuklara. dünyanın toz pembe değil de ne boktan bir yer olduğunu onların da bilmeye hakkı var.
gerçekler ve doğrulardır . zamanında öğretilmediği için gerçeklerle ve doğrularla birebir yüzleşen kimi çocuklar bu ağır yükün altında kalkamayarak başka yollara başvurmaktadır .
çocuğa bilgiyi hazır vermek yerine ona ulaşabileceği doğru yöntemleri öğretmenin gerekli olduğu yöntemdir. baba afrika kıtası nerede ? sorusuna al burada demek yerine haritayı açıp önce yaşadığı ülkeyi bulması sonra afrikanın sıcak bir ülke olduğundan yola çıkarak çocuk yönlendirilmeli ve öğrenmeyi eğlenceli ve kalıcı bir hale getirerek eğitim sürdürülmelidir. cevabı kendisi bulan çocuk hem kendisi sonunca ulaşmış olduğu için mutlu olmuş olacak hem de mantık yürütmeyi öğrenmiş olacaktır. bu da yeni ve daha karmaşık konuları öğrenmesini kolaylaştıracaktır.
iyi bir birey yetiştirmek çok önemli bir konudur ve bu sorumluluğu alanların bu konuda düşünmeleri gerekmektedir.
en önemlisi kendine güvenmeyi öğrenmeli çocuk kız yada erkek çocuğu fark etmez bedenin kendine ait olduğu ona kimsenin dokunmaması gerektiği öğretilmeli 5 yaşındaki erkek çocukları bile tecavüze uğrarken bunu öğretilmelidir.
masallar değildir. Anlatmayın çocuklara artık şu masalları! Hayata dair yalan yanlış bilgiler vermekten vazgeçmenin zamanı gelmedi mi? Pamuk Prensesler yok mesala karşımızda! Fareli köydeki kavalcı da pek görünmüyor ortalıkta! Kırmızı başlıklı kız, sadece yılbaşında görünmeye başlıyor bir süre sonra! Başlığını kıçına takması da olası!
Hayat dediğin seni kahraman yapmıyor mesela. Kahraman olacaksan, ölmen gerekiyor örneğin. Misal kahraman şehitlerimiz var bizim! Ispanakla haşır neşir olmamızın tek sebebi yaptığımız garip diyetlerden ibaret. Hı bir de unutmadan, arkamızdan ağlayan son lokmamız değil, son sevgimiz oluyor.
Masal anlatmamak lazım artık çocuklara. Usulsüz beklentilerin, gayri resmi mutluluklarına alıştırmamak lazım onları. Hani her şeyden habersiz sözünü hayatlarına aktarmamak adına, bir şeylerin farkında olmalarını sağlamak lazım. Keşke tekrar çocuk olsam diyenlerimiz de vardır elbet. Masal sevenlerimiz, hikayelerle büyüyenlerimiz ve hatta ben bir gün kaf dağının ardına geçeceğim diye hayallerimiz Olmuyor işte öyle. Hayat sana düzgün bir çizik bile atmıyor. Attığı en düzgün çizgiler alnınızda kalan çizgiler Onların bile yarımlıkları kalıyor.
Bugün gerçekleri görmeye davet ediyorum sizleri
Hadi bana anlatın masalları da güleyim size çocuklar gibi *
Güzel şey masallar. Keşke hayatı da masal tadında yaşayabilsek.
kendine güvenen, hakkını savunan bireyler olmayı öğretmek gerekir. Okulda öğretilen neredeyse hiç bir şeyi günlük hayatta kullanmıyoruz. Okulların günümüzdeki misyonları okuma yazma öğretmek ve 4 işlem matematik öğretmektir.
