bu dunyanin en harika yaratiklaridir. beni tanimayan bir cocugun bakislarindan bile gulucuk fiskiriyorsa ve sirf sokagindan gecip gidiyorum diye ardimdan el salliyorsa bu dunya hala yasamaya degerdir.
Çocuklar
Sizler insan olmazsınız
Sizler Vicdansız olamazsınız
O taze kalplerinizle
Sizler Kinle bakıyor olamazsınız
O masum gözlerinizle
Düşünmekten aciz olamazsınız
Ve asla büyümeyecek olamazsınız.
Keşke olsaydınız ama olmazsınız
Ne yazık sizde büyüyorsunuz
Savaşmayı öğrenmeden insanlarla
Ama siz yenilecek olamazsınız
Siz yenecek olmalısınız
Bunu insan olmadan yapmalısınız
insan olursanız yapamazsınız
Ve yenince dünyayı yaşatmalısınız
Çocuklar siz kazanmalısınız
Olur da kazanamazsınız
Umutlu olmalısınız
Ve sizden sonraki çocuklara
Yalnızca
Çocuklar
Siz insan olamazsınız
Diyerek haykırmalısınız
siz dünyayı yaşatmalısınız Çocuklar daha şiirler yazacak şairler var
Daha insanlığı düzeltecek çocuklar doğacak
Olur da yaşatamazsanız
Umutlu olmalısınız
Bugün 100 km'lik bir yola çıktım. Yolcu arabasındaydık ve araba neredeyse dolmuştu. Derken şoför yolda yine durdu ve son yolcuları aldı. Bunlar anne, baba ve üç çocuktu. Anne gelip yanıma oturdu küçük olanı kucağına alıp. Diğer iki çocuktan birini de ben hanımefendiden izin isteyip kucağıma aldım. Öbür çocuğu da başka biri. Çocukla biraz sohbet ettik. Adı hasanmış. Galiba 5 ya da altı yaşında. Annesine birkaç fotoğraf çekilebilir miyiz diye rica ettim. O da izin verdi sağolsun. Fotoğraf da çekildik böylece hasanla. Çok tatlı bir çocuktu. Çok geçmeden uyumaya başladı kucağımda. Bazen yüzüne baktım. Çok masumdu. Tıpkı diğer çocuklar gibi. Dünyanın gerçek yüzünü henüz görmemişti. Hiçbir kötülük de yoktu içinde. Aynı diğer çocuklar gibi. Afrikadaki, amerikadaki, tüm dünyadaki diğer çocuklar gibi. Büyüyecekti Hasan da bu berbat dünyada diğer çocuklar gibi. Nasıl büyütülürse artık. Nasıl öğretilirse öyle yaşayacaktı. Sorunun bizde olduğunu farkettim o an. Biz pislikler o masum bedenleri zorla bir kalıba sokuyorduk. Onlar da büyüdüklerinde diğerlerini. Hiçbir çocuk ırkçı doğmuyor. Sağcı ya da solcu. Küfreden, insanlara zarar veren ya da iyilik yapan biri olarak da doğmuyor. Biz neden oluyorduk bunlara. insanları ötekileştiren, ezikleyen biz. Lanet olsun her şeyi berbat ediyoruz. Ne kadar da aptal insanlarız. Böyle saçma bir dünyada doğmuşuz ve aptalca bir sisteme hizmet etmek dışında hiçbir şey yapmıyoruz. Küçük, masum çocukları da bu aptal sisteme hizmet etsin diye yetiştiriyoruz. Onlara sevmeyi değil ötelemeyi, kardeşliği değil yalnızlığı, barışı değil savaşı öğretiyoruz. Kahrolsun siz gerizekalılar. Ve ben. Ben de.
Hayatının en önemli dönemini oynayarak geçiren insan yavruları. Bütün dünya bunları eglendirmek zorunda bir de. Biraz çalışın. Tamam oyun da sizin için önemli; ama birazcık çalışın yahu. Biraz merak edin.
çok severim. keşke dünya onlar kadar saf olabilse ve onlar gibi çıkarsız sevebilseler insanlar birbirlerini. asıl dokunulmazlığın verilmesi gereken ülkenin gelecekleri.
Dünyaya çocukların gözleriyle bakmayı unuttuğumuz, çocuklar gibi düşünemediğimiz, hayal kurmaktan ve hayatın mucizelerine inanmaktan vazgeçtiğimiz için hayatı hep zorlaştırıyoruz. Mutluluğu hep kendi dışımızdaki şeylerde veya kişilerde bulabileceğimiz yanılgısı içine düşüyoruz. Onu, hep dışarıda ve kendimizin uzağında arıyoruz ve bulamayınca da mutsuz ve umutsuz oluyoruz.
