Çocuklar neden mi artık dışarıda oynamıyor?
Yukarıda ki örneğe bakın.
Din inancı olan biri bebeği ile oynayan kızı koynuna almayı yaptığı sübyancılığı din yaratıcı emri ve kültür olarak görüyor.
Üstelik bu kız çocuğu kendi yakın akrabası .
inancı olmayanın da bu din inancım var diyenden farkı yok. Aynı seviyede sapık ve sübyancı.
Ülkemiz bundan farksız değil ama Atatürk Cumhuriyeti sayesinde sadece bu sapıklık söylemde kalıyor, resmiyete dökülemiyor. Yapanlara ceza veriliyor.
Açın TV kanallarına bakın. Din kitabı adı altında ve hadis diye çocuklara insanlara okutulanlara bakın.
Toplum olarak nasıl bir çöküş yaşadığımızı görüyor musunuz?
Ne kadar hukuk adalet rejim sistem eleştirisi yapsak da iyi ki Atatürk bu ülkenin temelini bu pisliklere karşı sağlam kurmuş.
Bu sırada...
israil lübnan'ı bombalıyor. Şimdiden binlerce insan öldü.
Hak bela yazmaz kul azmadıkça.
Benim yaşadığım yerde çocuklar sokakta oynayabiliyor, fakat ben sokağa çıktıklarında balkonda oturup onları izliyorum , bekliyorum. Bizim apartmanin önünden başka bir yere gitmeleri yasak , gözümün görmediği bir yerde olmayacaklar. Çevremde çoğu aile rahatça salıyor. Fakat ben bırakamam. Sokağa çok alışkın değiller ama ben hava alsınlar diye çıkın diyorum bazen. Belli bir sınır olmalı , ne eve hapsetmeli ne başıboş bırakmalı.
Sokaklar eskisi gibi güvenli olmadığı için. işimiz yoksa bizde ebeveyn olarak çıkmıyoruz sokağa. Ne malum birinin bıçakla saldırmayacağı ? Yada nereden bilelim sarhoşun birinin kaldırımda bizi edeceği ? Yadaaa rastgele kaza kurşunu.. neyse öyle.. sanırım sen güvenli liman ev.
En son bir arkadaşım kızının gün boyu sokakta oynamasıyla övünmüştü. Bir hafta sonra o sokağa bir sapık gelmiş ve üç çocuğu taciz etmiş. Adamın ağzını burnunu dümdüz etmiş mahalleli. Ben bırakamam çocuğumu. Buralarda hala insanlar bırakabiliyor.
ülkede yaşanan sosyal çöküş, ekonomik durum, toplumsal dejenerasyon, teknoloji, güvenlik zafiyetleri, kent kültürünün yok olup şehirlerin özellikle çocuklar ve ergenliğe atım atış çağında genç denebilecek çocuklar açısından yaşam değil de rant alanı olması, hukukun olmadığı toplum gibi sorunlar vs say say bitmez.
binlerce gerekçe sunabilirsiniz.
esas konu, çocukların sokaklardan uzaklaşmasında ana etken aileler.
evet, aileler.
öyle çocuklar var ki...
çocuklara bakıp "anne babaları kediler köpekler gibi kısırlaştırılmalı" dediğim öyle çok çocuklar görüyorum ki...
hayalleri, umutları, sevinçleri, geleceği olmayan çocuklar.
yaşadıkları ev bir hapishane ve dışarı çıktıklarında demir parmaklıklarını yanında getirmişler. korku ve yasaklarla, ilgisizlikle büyütülen, bilişim çağında hepsi birer elektronik bağımlısı olmuş hayalleri köreltilmiş çocuklar.
fakirlik, zenginlik, ekonomik durum, din, kültür, ırk vb olgulardan bağımsız olarak biz artık yavrusunu yiyen kediler gibi bir aile düzenine evrildik.
Evet teknolojik aletlerin çocukları uyuşturuyor fakat zamanın ruhu diye birşey de var kimseyi söylemiyorum ama bunu diyen yaşlılar dahi bundan 20 sene önce yolda oynayan çocuğunu seven biri görünce yüzü gülerdi şimdi ise çocukların dışarıda oynamalarını eleştiren yaşlı amca dahi çocuğunun başını okşayan birini görünce acaba sapik mi diye içinden geçirmeden edemiyor zaman hakikaten değişti insanlar gerçekten kotulestiler kadına çocuğa çok rahat dokunabiliyorlar kimse idam falan demesin eskiden de yoktu ama böyle olaylar olmazdı örfi olarak ayıp sayılırdı ne bileyim kimsenin aklına dahi gelmezdi şayet çağ buysa ben Ortadoğu karanlığında çağdışı bir şekilde yaşamaya razıyım
