pokemon izlediğim, taso oynadığım yıllardı. yaşım çift haneli sayılara yeni ulaşmıştı. bırakın havuçu, duygu bile küçücüktü. tamer karadağlı saç ektirmemişti.* meltem karakterini oynayan kevaşe henüz tam anlamıyla kevaşe olmamıştı. sonuç olarak bugünlere göre daha masum yıllardı.
esprileri daha kaliteli daha aile ye yönelikti. çocuklar duymasın ın en güzel bölümleriydi. zaten biz atv ye geçmeden keşfedip izliyorduk. aynı şekilde çocuğun var derdin var şeklinde bir sit-com yapıp aradıklarını bulamamışlardı.
güzel olan o zamanlarda benim cep harçlığım 500 bin liraydı . (bkz: yuh!) ufak bi mahallem vardı top oynardık, saklambaç oynardık, birbirimize küfürler eder sonra sevişircesine barışırdık biz küçüktük ama çok küçüktük be abii ! zaman durmak bilmiyo her perşembe akşamıydı sanırım çocuklar duymasını izler dururduk ertesi gün mahallede yorumlardık
Lan oğlum bu Haluk ipnesi şu çocuğa neden telefon almıyor lan bu adam parayı mikmiştir oğluna bi telefonumu çok görüyo benim babam bana aldı .
aslında dizi ilerledikçe problemlerde bizle beraber aynı oluyo çünkü jenerasyon aynı havuçla zamanında telefon koştururduk şimdide araba .
havucun saçının kısa, kırmızı gözlüklü ufak olduğu yıllardı. Kemal bey'in yanında 05 Müzeyyen Hanım'ın bulunduğu yıllardı. Light Selami'nin olduğu yıllardı. Her insan hey gidi günler diyecektir. ister yerin altında ister yerin üstünde herkes hey gidi günler diyecektir.
