ABLAMIN DiLiNDEN DÜŞMEYEN ÇOCUKLUĞUM HEP BiR BASKI ALTINDA,EZiKLiK iÇiNDE GEÇMESiNE SEBEP OLDUĞUNU DÜŞÜNDÜĞÜM SESSiZ SAKiN BiR ÇOCUKLUK GEÇiRMEME NEDEN OLAN KORKU DOLU BiR ŞARKIDIR BU:
Bakkal amcaa ... Bakkal amca...
Ne var? (iĞRENÇ BiR SES TONU)
Uniin var mi?
Var var...
Sekerin var mi?
Var var...
Yagin var mi?
Var var...
Ne duruyorsun?(soruya bak ya)
Ne yapayim? (bakkal amca embesil belli )
Helva yapsana... Helva yapsana...(''geber de yapayım bari'' dese yeridir. )
her çocuğun hazine gibi sakladığı, büyüdükten sonra bu aptalca şarkıları diğer çocuklara öğretmek için öğrendiği şarkılardır.
Küçük kurbağa, küçük kurbağa, kuyruğun nerede?
Kuyruğum yok kuyruğum yok yüzerim derede.
Ku vak vak vak ku vak vak vak kuvak kuvak kuvak.
telefonun delikleri içinde ufak tefek parmakları yüzerken bir bilseniz başımıza ne geldi küçük kardeşimin yüzünden. babam evde yokken telefon eder bütün şehri arar rahatsız eder, sayıları bilmez küçük yumurcak bilmeyiz ne zaman akıllanacaakk... diye giden bir şarkı da vardı.
bir gün bir gün bir çocuk
evede gelmiş; kimse yok
açmış bakmış dolaba
şekerde sanmış ilacı
yemiş yemiş bitirmiş
akşama sancı başlamış...
Diye devam eden bir şarkıdır. He bir de mini mini bir kuş öğretilmezse olmazdır.
Ayrıca küçücükken hiçbiri aptalca olmayan, söylemesi eğlenceli şarkılardır.
