çocukken yapılamayacak ancak özenilecek şeylerdir.
yaş tutmadığı için bar veya disko tarzı yerlere gidemezsinizdir. ama gidenlere öyle özenirsiniz ki; keşke yaşım tutsada bende gidebilsem. ne olur sonra yaş 18 olur gidersiniz bi bok olmadığını anlarsınız. çünkü bataklıktan farksız dır o yerler. ama hevesinizi almışsınızdır. yaş ilerledikçe daha ağır yerlere gitmeyi tercih edersiniz. sonrada keşke hiç büyümeseydim dersiniz.
Babaya özenmek gibi... Öyle özenmektir ki, "kahve içme bıyığın çıkar." dediklerinde babaya benzemek adına gizli gizli kahve içmek, "kafanı arabanın camından çıkarma saçların uçar kel kalırsın" dediklerinde "kel olursam babama daha çok benzerim" diyerek kafayı camdan çıkarmak şeklinde vuku bulur.
diğer çocukları döverek onların oyuncaklarını alıp oynayan bir çocuk vardı mahallede. en çok ona özenirdim ben. bu sayede her şeye tek tek özeneceğime, bir seferde her şeye özenmiş oluyordum. buna ekonomik özenti kuramı adını verdim şu an itibariyle.
Atari ve bilgisayar.
Arkadaşlarımın vardı. Benim yoktu. Sonra bana da aldı babam bende bokunu çıkardım. 7 - 8 yaşlarımdan beri bilgisayar bağımlısıyım.
