çok var sözlük çünkü suçluyum bisikletimi dereye attığım, boncuklu tabancayla kedi avına çıktığım için. ailem hep küçük zararsız oyuncaklar alırdı bana. istediklerimi almazlardı o yüzden içimdeki çocuk hala içimde.
bizim oyuncağımız yoktu reyiz, tahtadan kılıç tüfek, dal ve ipten yay ok yapar oynardık, arada babam dedem kıyak yapıp oyuncak alırdı ama onnarla oynamazdık sokakta belde tahta kılıçlarla koşup arabalara yumurta atardık öyle eylenirdik. kavga ederdik top oynardık. 86 kuşağı oyuncakla oynamaz.
Sokakta tum cocuklar boncuklu silahlarla hirsiz polis oynarken ben onlara oylece bakardim. Ve bu hep icimde kaldi gecen sene gidip kuzenimle kocaman taramali bi boncuklu silah aldik. Bi yarim saat oynadik sonra attim bi kenara ama o yarim saat onun zevkini aldim. Simdi baba olsam alirmiyim diye dusunuyorum almam buyuk ihtimal alsam da 1-2 gun oynatirim hevesini alinca oyuncagi saklarim.
atari. hiç unutmam taa 1999 yılında fiyatı 11 liraydı. o zaman çok paraydı tabii alamamıştık, babama : baba bana bu atariyi alır mısın ne olur.. diye ağlamaklı bir sesle seslendim. o da bana alırız alırız deyip olayı geçiştirmişti. ne zaman o atarinin satıldığı dükkanın önünden geçsem içimi tarif edemediğim bir hüzün kaplar. herhalde içimdeki kalıcı bir burukluk..
vitrinde duran neredeyse benim kadar boyu olan bebek.
almadılar almadılar. o oyuncakçı kapandı, yerine ayakkabıcı açıldı. ama her seferinde o vitrine o bebek için bakarım, bana bakan hep süet ayakkabı olur.
ne günlerdi be...küçükken boncuklu tabancayla mahallede ki arkadaşlarımla silahçılık oynardık. bi defasında boncuk kulağımın içine kaçtı.''onu nasıl becerdin amk '' dediğinizi duyar gibiyim. neyse mevzuya dönelim... ortalık savaş alanı,kimsenin gözü bi şey görmüyo.ben de tam saklandığım siperimden çıkıp birini indiriyodum ki yavşağın biri alnımın çatından, diğeri de kulağımın içinden vurdu. ben yere yığıldım tabi. hemen eve kaldırdılar beni. kulağım da feci ağrıyo,bi zırlamaya başlamışım gece boyu ağladım amk. apartmanı ayağa kaldırdım, kimseyi uyutmadım. bizim peder hemen doktor amcamı aradı. adam allahtan evin yakınlarındaymış. ilk müdaleyle boncuğu çıkardı. nasıl rahatlamışım amk bi bilseniz. ertesi gün ben tabi bana sıkan o dallamaya ağız burun daldım. intikam soğuk yenilince lezzetli aştır. intikamım feci oldu. 3-5 gün sonra da öpüşüp barıştım ipneyle. 15 sene oldu dün gibi hatırlarım. hiç unutmadım ki amk. hala eski mahalleme ara sıra da olsa uğrarım. gözlerim dolar ağlarım. bu defa kulak ağrısından değil,anılarım aklıma gelir kötü olurum.
Yil 93-94. Veled zamanlarim. Babamda sahin marka siyah arac var o zamanlar. Kendimizi hep fakir sanardim. Simdi dusundugumde sahin o zamanlar kral arabaymis.
En iyi yerlere gider, en iyi kiyafetleri giyer sahin e binerdik amina koyim. Babamin agzindan bir kere duymadim zaten param var diye. Her zaman yok, her ay yok, aylardan beri yok hatta yillar oldu hala yok. Vay amina koyim.
Action man'ler vardi bizim zamanimizda. Vardi ama 50 cesidi var hangi birisini alsin adamcagiz? Velhasil hic bi sikimi alamadm. Ben ki yurt disindan gelen kumandali arabalari tornavida ile acip icini inceleyen mekanizmasini!!! Anlamaya calisan yaramaz bi cocuktum. Alirlar mi lan bana o pahali ibne ekşın adamlari? Simdi hak veriyorum.
Orjinal legoda cok istediydim o da pahaliydi. Cocukken 3-5 salak oyuncakla gecirdik cocuklugumu. Cocuklukla hikaye cok, yazmaya vakit yok.
Aklima gelmisken, sokakta yuksek kenarlarda ekmekler olurdu. Hani yiyemeyen yuksek bi yere koyar ya ekmek sonucta. Sirf eve girince tekrar sokaga cikamayacagimi bildigim icin acikinca kenarda kosede birakilan ekmekleri yerdim. Benim hayatim o zamanlar ekşın, oyuncagini sikeyim!
bir deniz bir de gemi. çok istedim yalvardım yakardım. ama nafile. çocukça bir istekti belkide. oğlum bu imkansız diye de pek çok kez açıklamaya çalıştı rahmetli babam. yaşasa başbakanı emsal gösterip biraz daha üzerine giderdim belki.
