151.
Şimdi buna yemek denir mi bilemiyorum ama en abuk subuğu leblebi tozu idi.
150.
barbie isimli pembe rujumu, annem her ne kadar kızsa da uyarsa da yalamaya doyamazdım.
149.
Deferimin köşeleri, silgim,uçlarım ve arkadaslarımın bu yeniyor dediği otlar birde yazık o küçük serçelere kötü hissettim şimdi.
148.
kalemtraş çöpü valla bak .
147.
(bkz: çiğ patates ) bunu hala yiyorum, kızartmalık dilimlenmiş patateslerin bir tanesini araklıyorum.
(bkz: yufka ) bunu da hala yiyorum.
bende de bir acayiplik olduğu kesin sanırım.
145.
hani o keki hazırlarken kaba koyulan malzemeleri anne bir güzel karıştırır sonra kek kalıbına döker de, o kapta kalır ya o çiğ malzeme. işte onu yemeyin, kurt yapıyor.*
144.
ilkokuldayken yediğimiz jöleler vardı. böyle minik tek lokmalık kaplarda satılırdı. içinde ne vardır ne yoktur belli bile değil. akıl işte.
142.
Kağıt helva, ülker halley, choko crem, elmalı şeker, pamukp şeker, meybuz vs.
141.
leblebi tozuydu. Boğazıma kaçmıştı da yarım saat öksürtmüştü. Öksürürken ananemin halısına sıçrayan leblebi tozlarından dolayı yediğim dayak da cabası.
140.
Çocukken kuzenimin yaptığı bir olayı anlatayım size, bir gün salonun ortasına kakasını yapmış ve sonra onu çikolata diye yemiş. Gerçektir garanti veriyorum.
139.
okul kantininde satılan marşmelova benzer renkli şeritler. çok da ucuzdu iyi ölmedik o zamanlar...
138.
çay şekeri. dur bi dakika ben onu hala yiyorum. *
137.
hanımeli çiçeğinin özü, çiçek gövdesi gene olsa gene yerim.
136.
meybuz, silgi, deri olan herhangi bir şey ve salyangoz. evet midesizim.
134.
ıhlamur yaprağına sarılmış çamur. sarma niyetine iyi gitmişti. neyse ki annecim görmüşte hemen çıkartmıştı ağzımdan.
133.
pencere macunu. evet camların kenarlarına sürülen kahverengi macun. kardeşim küçükken kapı camlarının kenarlarındaki bu macunları yerdi.*
132.
kuru yufka. bir oturmaya 5-6 tane yerdim.
130.
yatağımın bitişik olduğu duvarı kazıyıp yedim ben. kalemle yontuyordum. bi de duvar kireç boyalıydı.
not: bi gün karın ağrısıyla acile kaldırılınca herşey ortaya çıktı. demir eksikliğim varmış meğersem.