bir arkadaşım bana bir şaka yapmıştı hatırlarım da hala fena oluyorum yeminle. belki bu gün bu haldeysem bu psikolojiye sahipsem o çocuğun yapmış olduğu şakanın etkisi vardır.
neyse konumuza dönelim.
ilkokul 4. sınıfa gidiyorum sınıfın müzik kolu başkanıyım. 23 nisan geliyor diye bütün okulun müzik kollarını topladılar ve seçme yaptılar benide koroya seçtiler. solo söyleyecektim ve ben söyledikten sonra koro şarkı söyleyecekti. hani olay buydu.
neyse gel git çalışmalar antreman falan fistan derken 23 nisan geldi çattı.
okulda kutlama yapılacak bir salon var orada gruplar bekliyor ismi anons edilen grup cıkıyor ya dans ediyor ya şarkı söylüyor vs vs.
hava baya sıcak bunaltıcı baskıcı bir hava papyon falan salonda bekliyoruz.
bende de fobi var efendim bir yerde belli bir zaman duramıyorum. sıkılıyorum falan. başımızda bulunan öğretmenden izin aldım ''öğretmenim duramıyorum burada bahceye çıkabilir miyim? ismimiz anons edilince gelirim'' öğretmen sağolsun izin verdi ancak solo söyleyeceğim için tembih etti ''bak deli anonns edilince gel solo söyleyeceksin unutma'' tamam öğretmenim dedim çıktım salondan.
okulun arka bahçesine gittim. bizim elemanlar toplanmış maç yapıyorlar daldım aralarına beraber top oynuyoruz falan.
her şeyi unutmuş kendimden geçmişim adeta taki bir arkadaşım beni uyarana kadar ''la deli sarkı söyleyecektin ne oldu?'' vay abura koyim unutmuşum dedim salona fırladım öğretmen öldürüyordu az daha.
ismimiz anons edilmiş ancak ben olmadığım için hep atlama yapılmış vs vs. neyse üstüm başım dağılmış onları düzelttik çıktık sarkımızı söyledik alkışımızı aldık bitti yani herşey.
çıktım bahceye arkadaş oturuyor yanına gittim. ''napıyon la?'' şekline samimi bir şekilde muhabbete başladık arkadaş oldukça sakin bir şekilde ''iyidir deli seni polisler arıyor yanlız dikkaat et'' dedi. tabi ben ''siktir lan'' diyorum arkadaş anlatıyor.
olm aki varya (kendisinin adı akiftir herkes aki der okuldan arkadasım ancak psikopatın tekidir bali ceker bira icer hırsızlık yapardı polislerle arası hiç iyi değildi:) olm işte akiyi polisler inşaatta bali çekerken yakalamış yanında uzun boylu bir çocuk daha varmış ama kaçmış o.
o cocuğu sen diyorlar polisler bana seni sordu bilmiyorum dedim.
vay abura koyim yere yıgıldım nutkum tutuldu. kafamdan hesaplamalar yapıyorum. bir taraftan diyorum olm ben o saatte koroda sarkı soylüyordum oğretmen sahit nede olsa ama sonra diyorum ''la ben çıktım gittim gec kaldım üstelik hem geldiğimde üstüm başım pislenmiş nefes nefeseydim polisler öğretmene sorsa öğretmen bunu böyle dese sıctık kimse inanmaz lan bana'' şeklinde kuruntu yapıyorum. etrafta harbiden de polis arabaları falan var resmen onlara görünmemeye çalışıyorum.
bu olay tam 3 gün sürdü. eve gelip beni alacaklar diye rahat uyuyamıyorum evdekilerede bir şey diyemiyorum. okula giderken bir tedirginlik polis görünce kaçıyorum falan.
3 4 gün sonra okuldayız bu çocukla konuşuyoruz bu olay üzerine çocuk halime acıdı galiba ''ehuehueuhueuh zuhahahahaha puhahahahaah kuhahahah lan ben taşak gectim seninle zuhahahahahaha puhahahah'' şeklinde yeni gülme efekti bulmak süretiyle benimle taşak geçti.
sonunun nereye varabileceğini bilmediğiniz şakalardır. abiniz uzak doğu sporları ustasıdır, bir şeye kızdı mı parmağınızı geriye kıvırıverir. siz de bunu ondan öğrenmişsinizdir, ilkokulda uyuz olduğunuz kızın parmağını kıvırıverirsiniz. işin kötüsü bir de komşunudur o kız. annesi gelir annenize kızının parmağını çıkardığınızı söyler, mosmor olursunuz ama cezayı da hak etmişsinizdir, kurtuluş yoktur.
akrabalara yapılan cinsleri de mevcuttur.
misal, amcama benim tarafımdan yapılan muziplik. (not: amcam şiveli ve yüksek sesle konuşan bir adamdır.)
ben 10-11 yaşlarındaydım. dahaca yeni evimize taşınmamıştık. evde yalnızım, amcam geldi. bahçedeki oturaklardan birine soluk soluğa oturdu:
-"varuva git su getir gız"
-"tamam amca" dedikten sonra içeri girdim. mutfağa doğru yürürken aklıma nerden geldiyse işte suyun içine tuz koyasım geldi !
aynen düşündüğüm gibi yaptım. buarada da suyu getirirken gülmemek için kendimi zor tutuyorum. velhasıl verdim suyu.
kafasına dikti ve 3-4 yudum aldıktan sonra kıpkırmızı olmuş ve ayağa dikilmişti:
--"gııııııızz!! ne godun sen bunun içine duz mu goduuun" diye feryaat ve figaaan ederekten beni koşturmaya başladı.
o korkuyla nereye kaçacağımı bilemedim ve arka bahçeye doğru koşmaya başladım. kapı kapalıydı ve gözüm duvara ilişti birden, "atlayabilir miyim?" diye düşünürken bir taraftan da duvara doğru koşmaya devam ediyorum. arkama hiiç bakmıyorum bile dehşet içindeyim çünkü. bir an önce bahçenin sınırlarından çıkmam gerek!
duvara bir hışımla atladım!!
o da ne!!! ? duvara yapışıp kalmıştım. tek bacağım duvarın üstünde.
velhasıl kulağı kaptırdık amcama. biraz konya'yı biraz ankara'yı gösterdi bana sağolsun. birdaha yapmayacağıma dair de söz verdim..
