gece uyuyamayacağımı bile bile saadettin teksoy'un o korkunçlu programlarını seyretmek, bütün gece yorganın altından kafayı çıkaramamak, pek değişik bişey olmadı gerçi bu, mallık oldu biraz, ehe.
keşke tek korkumun o programlardaki garip şeyler olduğu zamanlarda kalsaydım hep.
saklanmayı çok severdim. nedense evdekileri telaşlandırıp beni aramalarına yol açacak kadar sürdürürdüm bu eylemi. hiç unutmam bir kere abartıp bir palyaço arabasına binip kaybolmuştum. ailem karakolda ki polis amcaların elinden almıştı beni. böyleydim işte.
