örümcek ağına karınca atardık o atağnı görmek için örümceğin. hele bir de kanatlı xl boyutlu olanlardan bulduk mu örümcekten çok eğlenirdik.
bir de eve doluşan karıncaları ocağa dizip bir anda ateşe verirdim. o yaşta ocağı her çakışımda dexter gibi hissedermişim şu an anladım. neyse ki karanlık yolcumla yolları ayırdık.
biz çocukken şu biraz yumuşak yeşil beyzbol topları vardı; onunla evin içinde ardından koşup koşup bir türlü yakalayamadığım muhabbet kuşumuzu vurmuştum. *
zıplayamayan kurbağayı arkadaşla baş başa verip ameliyat etmek. bacağının içine hortum parçası sıkıştırmak ve dikmeye çalışmak. dikemedik tabi ipi sardık acık yaranın üstüne. bekledik zıplar diye ama ölmüştü maalesef. e her operasyonun bir komplikasyonu olabiliyor.
Evde küçük bi kutuda bulunan 6-7 civcivi annemler evden gidince tek tek boğazlayıp kutunun dışına tek sıra halinde dizip babacığım noldu burda dediğindede şşşş uyuyolaar dememdir küçüktüm sesleri az çıksa uyutmazdım....
