komşu çocuklarına böcek yedirmek,
kiremit tozunu suyla karıştırıp ona buna içirmek,
rüzgarlı havada ağaç tepesine çıkıp klip çekme denemeleri yaparken çalılıkların içine düşmek,
annenin bin bir özenle yetiştirdiği güllerin yapraklarını yolup çamurdan pastanı süslemek,
duyguların kabarıp kandilde arkadaşlarına bilye dağıtmak, olabilir..
anaokulunun tuvaletinde kilitli kalışımın ardından yaşadığım travmadan ötürü ne zaman çişim gelse dişim ağrıyor bahanesiyle (şansa çürük bir kök dişim vardı kanıt olarak onu gösteriyordum) sızlanıp babamı çağırtışım.Koca bir dönem boyunca bu böyle devam etti. Artık onlar da inanıyorlar mıydı yoksa uğraşmamak adına mı bilmem ama çağırıyorlardı sağolsunlar.
saraydan yemeğini biraz kaşıkladıktan sonra koşa koşa annesinin yanına gider.
anne ben doydum mu?
anne parmağıyla saraydanın göbeğine bastırır. hayır canım daha doymamışsın.
saraydan koşa koşa masaya geri gider. ehe.
hatırladıkça gülümseten anılardır.
bu anlatacağım çoğu kız çocuğunun başına gelmiştir.
upuzun saçlarım vardı ve çok severdim onları. ilkokul üçüncü sınıfa kadar da hiç kesilmemişlerdi.
bir defasında saçlarımın ön kısmını, yuvarlak fırça tarağı nasıl bir dolamaksa artık kaldı öylece saçımda.
uğraşıyorum yok çıkmıyor.
annem görmesin diye de saklandım yatağın yan tarafına uğraşıyorum orada ve zannedersem daha da bir dolaştırdım.
sessizlikten şüphelenen annem buldu beni ve öfkeyle o da uğraştı ama çıkaramadı.
ve ceza olsun diye önce kesmedi de ben 1 gün boyunca öyle dolaştım kafamda tarakla. *
balkondan arkadaşlarıma bakıyordum malum dışarı da çıkamazdım o halde.
abim ne dalga geçmişti tarak kafa diye.
ve sonra annem makasla kesip tarağı ayırdı saçlarımdan ama o halim daha komikti.
yolunmuş tavuk gibi kalmıştı saçlarımın ön kısmı.
uzayana kadar şapka saç bandı derken öyle idare etmiştim.
Kağıt havludan gerçekten filler çıkmasını beklemek.
Güneri civaoğlundan korkmak.
isimlerini burda yazsam fena dalga geçilecek iki hayali arkadaşa sahiptim. Onlarla hep telefonda konuşurdum ama hiç yan yana olmadık. Ve yine ismini burda yazsam fena dalga geçilecek bir hayali şehirde yaşıyorlardı.
Aileme darbuka aldırmştım bide. Ama sonra onu geri verip oyuncak keman aldılar. Darbuka aldırmam evet abuk biraz ama geri vermiş olmamıza dolayı pişmanım yine de.
Hiç 12-13 yaşlarında gotik oldun mu abidin? Sonra 15-16 yaşlarına kadar bu sevdan devam etti mi? Neyse aq işte iç anadolunun çorak topraklarında yazın simsiyah giyinip güneşten kaçıyordum, vampir sevgilimi bekliyordum lan ben. 12 yaşındasın, git murat boz sev amk kont drakula arıyordum kendime. Mis gibi de gotik idollerim vardı isveçli falan düşün sen nasıl aşmışım, makyajlar falan. Sonra tutturdum fileli çorap diye, evet arkadaşlar. Anneme fileli çorap aldırdım 4yıl giydim en son delik açıldı parmağında da annem atmaya ikna etti beni. Ha bu arada gotiğim de bildiğin salon kadını çizgisinde gotik, anladın mı?
Kontesler şaraplar falan. Küfür etmedim lan demedim bir süre. Sonra ne mi oldu? Sikerim hıaammına dedim ve her şeyden vazgeçtim. Zaten babama sayın ya da kont bilmemne, bilmemne bey dediğimde ayar olurdu. Şimdi herife lan olum diyorum sırıtıyor, bana gavat pezevenk diyor. Sen kız babasısın sen nabıyon demiyo kimse. Özümü buldum aq. Sanki mençıstırın asilzadelerinin kanı var da biz göstermiyoz. Aç bana kırşehirin gülleri bak nasıl oynuyorum. Geç gothici, doom'u. Şeklim yeter.
Tavuk bulyonu kazara çikolata zannedip yemem üzerine sokakta ve okulda tanıdığım tüm çocuklara çikolata diye yutturarak yemelerini sağlamak.
Toz şekeri annemden o anlık da olsa kaçabilmek için halının altına döküp karınca üretmeye çalışmak. Olmayınca akşama kadar karınca toplayıp kavanoza doldurmak, eve gelince kapağı açarak yüz puanlık terliği kıça yemek.
Babamın işyerinde o zamanın eskitme kağıt modasına uymak için çakmakla uğraşırken yangın çıkarmak, bir kaç kez de kıyısından dönmek.
Hadi asansörü çağır dediklerinde konuşmayı bile tam beceremez durumdayken "hasansöör" diye aşağı doğru bağırmak ve neden anıra anıra güldüklerine uzunca bir süre anlam verememek.
Şirinevlerde şirinlerin yaşadığını sanan mal bir çocuktan nasıl bir şey çıkabilirdi ki zaten.
Annemle babam kuzenimi cok sevdigi icin kiskanip, oyun oynamaya cagirdim. O gelmeden oturacagi koltuk ortusunun kocaman bir yorgan ignesi koydum. Gelince biraz oyun oynayip o koltuga dogru yonlendirdim. Sonra vicdan yapip aa igne varmis dedim. Ignenin oldugunu soylemek en buyuk abukluk oldu benim icin. Nefret ediyorum lan ondan!
Evde tekken Annemin rimelini kirpiğime sürüp yıkayınca geçmemesi üzerine hep öyle kalıcak diye korkup kirpiğimi kesmem... 3 yılda mı ne uzadı...
En yakın arkadaşla gece kalmalarında uyumadan önce beraber banyo yapmak. Ya cidden sorun var ya bende. Bu ne yuh.
evde bir tane adaptör bulmuştum, eski tiplerden. adaptörün içindeki tel sarılı demiri çıkarttım. fişin tek demirinin üzerine lehimli teli fişin diğer demirine bağladım. amaç da acaba bu şekilde prize sokunca ne oluyor. ne mi oldu ?
prize adaptörü soktuğum anda adaptör patladı. evin sigortası attı. o an çalışan tüm elektronik aletler yandı. *
Abimin kafamı balkon demirlerinin arasına sokması geri çıkamayınca korkup kaçması, öylece kalıp ses çıkarmamam. Evet annem nerede olduğumu sorarak fark etti.
Türkiyeye taşındıktan sonra balkonda deli gibi almanca küfürler etmek.
Powerrangers izliyorum 37 ekranda daha 5 6 yaşında varım yokum annemde evi süpürüyor o esnada. Artık nasıl etkılendıysem çizgi filmden yola 2 metre yukseklıgı olan çeşmenın uzerınden powerrangerssss diyerek karnıma çektim dizlerimi ve atladım kırmızı renklısı tekerdi sanırım.
mahalle düğünlerinde, çocuklarla toplanıp ellerimize yarım limon alır, zurnacının karşısına geçip limonu yalamaya başlardık. o fukara zurnacı kafayı ne tarafa çevirse limon yalayan bir çocuk görür, salyaları zurnadan nehir olur akardı. ne zurnada ses kalırdı, ne zurnacıda nefes. bu oyun ya zurnacının yada düğün sahibinin bizi tekmeleyerek dağıtmasıyla son bulurdu her defasında. ama neticede çok sanatçıyı bitirdik zamanında biz bu yolla.
karsi apartmanda oturan polis komsumuzun kizlarina hayati zehir ederdim. ta ki babalarinin annelerinin basina silah dayadigini gordugum ana kadar.
hayatimin en buyuk pismanligidir o kizcagizlara yaptiklarim.
