onbir elli diye bir oyun vardı onbire kadar sayılır daha sonra on,yirmi... diye elliye kadar giderdi. neden direk onaltıya kadar sayılmıyodu hala anlamış değilim. ama o ellinci kişiden kaçış paha biçilmezdi.
Küçük arabalarla halının kenarlarının otoyol olduğunu hayal ederek günlerce süren yolculuk oyunu.. Evet, kendimiz uydurmuştuk ama inanılmaz keyifliydi..
kaçınız yaptı bilmiyorum ama ben tasolardan hayali bir köy oluşuturup onların karakterlerine göre olaylar yaratır, diyologlar kurardım. çokta eğlenirdim vallahi.
akşama kadar oynanırdı bizim mahallede heleki anne olmaktan korkan o veletler yokmuydu.
tabiki baba olunca ayrı bir forsun olur anne olacağına yerin dibine girseydın daha iyiydi hey gidi günler hey.....
