öğretmen : remington ne olmak istiyorsun ?
remington : uzay mühendisi öretmenim.
öğretmen : nerde çalışacaksın peki ?
remington : nasa'da öretmenim.
öğretmen : çaycı olarak mı ?
bütün hayallerim yıkıldı yoksa atom parçalıyordum şu an.
çöpçü. o arkasına asılı giden abilere çok özenirdim. sanki dünyanın her köşesini öyle geziyor tüm çöpleri topluyor ve tüm dünyayı tertemiz hale getiriyor gibi geliyordu bana.çok büyüleyiciydi.
küçükken hiçbir ayrıntıyı gözetmeden sadece olmak istediğimiz mesleğin gerçekleşmesini isterdik. şartlar bizi ilgilendirmezdi, hayal dünyasında yaşardık çocuk olmanın güzelliğiydi bu. ben doktor olmayı isterdim. zamanla büyüdükçe doktor olmanın şartlarından olan fizik, kimya, biyolojiyi yapamadığımı fark ettim. kan desen görmeye dayanamıyorum. e soğuk kanlı da değilim. kim açtı bu konuyu. ben bunu neden yazdım? niçin yazdım? nasıl yazdım? bunu izaha gerek yok. gördünüz geldim ve yazdım.
Astronot olmak ayda gezinmek, ardından en gercekcisinden bir öğretmen, ardından cumhurbaşkanı, ardından haber spikeri şeklinde devam eden, filmlerdeki villalarda yaşayabilecek kadar zengin olabileceğimize inandığımız güzel yılların güzel hayalleri... Şimdi mühendisler iki bin alıyormuş, ağladım biraz.
Oyunculuk + f1 yada motor pilotu...
Oyunculuk konusunda adım atmaya başladım da pist pilotu olmak için baya arayışlara girip cebelleşiyosun yurt dışında daha kolay ulaşmak... Yarışması bile var...
