Şu an ki korkuların temelini oluşturan korkulardır. Çocukluk anıları unutulmadığı gibi, çocukluk korkuları da unutulmazlar.
Şu an çocuk olunsaydı en çok korkulması gereken olay açılmış başlığa veya yazılmış entrye bkz'larla ayar veren, sözde sözlük formatçısı ve ayarcısı sözlük muhtarlarının olduğu bir sözlükte yazmak olabilirdi.
Bu tarz sözlükler de yazan çoğu yazarlar korkularının üstüne gitmeyi bilmiş yazarlardır. Sözlük muhtarlarının ise masturbasyon sonrası boy abdesti alıyor olmakla iştigal olması muhtemeldir.
ilerleyen yaşlarda bile içimizde yer edinen korkularımız haline gelebilirler..
*köpekten korkmak
*eşekten korkmak
*attan korkmak
aynı mahallede oyun oynadığınız ve sizden yaşça büyük birisi sizi o zamanlar dövdüyse, yıllarca ona olan korkunuzu içinizden atamazsınız. yaşınız yirmi (20) ve üzeri olmaya başladığında bile hala ufak bir korku duyarsınız. taa ki, o sizin döven çocuk artık yaşlanıp elden ayaktan kesilene kadar.
onunla doğru orantılı olarak sizde yaşlanmış olursunuz. bu korku sinsidir ve sadece bu iki karakter karşı karşıya geldiğinde, "o zamanlar dayak yiyen çocuk" tarafından yaşanır.
küçücük, ufacık, tefecikken büyüklerimizce yada mahalledeki kocaman abilerimiz tarafından o toy beynimize aşılanan, "böyle yaparsan cız olur hee" şeklinde beyin yıkanan ve psikolojik gelişim açısından hiç te olumlu olmayan bir davranış..tan kaynaklı kişisel yada çocuksal fobi..
-asansör,
-gök gürültüsü ve şimşek,
-böcük,
-anne ve babayı üstüste görmek, anne ne yapıyorsunuz?
birde kendi korkumu anlatayım.. küçükkene,afedersiniz büyük tuvaletimi yaparken,elbisemi hep belimin üstüne çekerdim. sebep;çıkan b.klar, birikir birikir büyür elbiseme değer diye.
