chucky den çok korkardim. oyuncak değil seri katildi pezevenk. şimdi bakiyorumda komedi niyetine izlenecek bi filmmiş. ama çocukluk işte ödümüz kopardi.
annemler televizyona bakarken, ben pencereden aşağıdaki sokağı gözetlerken, her gece, aynı saatte, aynı giysilerle, aynı şapkayla, tek başına evden dışarı çıkan o yaşlı amca.. o amcayı hiçbir gündüz vakti göremedim. her zaman merak etmişimdir kendisini.
zeki müren"den korkardım.
hele o "işte benim zeki müren" klibinde böyle ellerini yüzüne koyup alttan alttan bir bakışı vardı ki, hala rüyalarıma girer.