dedemdi. kalpten gitti. gözümün önünde. ağzından gelen köpüğü görmüştüm, çıkardığı hırıltı, son nefesini verirkenki titremesi, anneannemin koluna yapışıp eşhedü çek eşhedü çek demesi, dayımın eve getirdiği doktorun kafasını kaldırıp başınız sağolsun deyişi gözümün önünden gitmiyor.
1999 depremi hayatin cokusu, arkadaslarla ertesi gun bisiklete binmek icin anlasmak. enkazdan 10 saat sonra cikarilmak. en yakin arkadasin 6 gun sonra sicaktan sismis ve curumeye baslamis cesedini gormek. gunlerce aglamak... kaybettigim ilk yakinim canim arkadasim birlikte buyudugum sevgiydi. mekani cennet olsun.
