hava kararınca acı acı inlemeye başlar bu enik. tüm aile ayağa kalkar ve sonra gizlilik falan kalmaz. gecenin bir yarısı köpeği koyduğunuz yerden alıp dışarı bırakırsınız.
sabah oluca yana yakıla eniği arasanız da bulamazsınız.
işin garibi ise bu enikler önlerine sürülen yemeği yemezler. süt, kemik ve ekmek. önüne konulan bu nefis yiyeceğe dönük bakmaz bile. kuyruğunu titrete titrete bağırır durur. vay anasını be. nerden aklıma geldiyse?
eminim şimdi o enik büyümüş ve çoluğa çocuğa karışmıştır. biz yerimizde saymaya devam edelim.
eski türk filmlerinde nedense hep yoksul ailelerin başına gelir. anne cocuguna kendimize zor bakıyoruz buna nasıl bakıcaz der, sonra köpek yavsak yavsak bakınca kadın da kıyamaz ve evde bir bayram havası olur. daha sonra filmin temasına uygun olarak daha iyi yetişmesi, iyi kulübelerde bakılması için zengin bir aileye verilmesi gerekir.
