saflıktır. çocuk saflığıdır. nitekim çocuklara atatürk olduğu gibi anlatılmaz. çocukluğuda geçtim üniversitede bile farklı anlatılır. atatürk tek başına mücadele etmiş kurtuluş savaşını kazanmış. halifenin ülkeyi sattığı hain olduğu anlatılır. atatürk için zeki, merhametli, ileri görüşlü, aydın denilir. atatürk ün her işi doğru düzgün bir şekilde yaptığı, insanlara saygılı olduğu gerçek bir müslüman olduğu ülkeye çok şey kattığı anlatılır. e bu anlatımları dinleyen öğrenci her halukarda bu kişiyi süperman zanneder ve çoğunlukla 19 yaşına kadar atatürk sevgisini kalbinde taşır. atatürk öyle bir adamdır ki her işte başarılı her zamanb güçlüdür. o, peygamberin mezarının yıkılmasına bile izin vermez. tabi aslında öyle değildir.
okulda yapılan beyin yıkama sonucudur. bi insan böyle sevdirilir mi be abi? ben okulda şişirildikçe bıkıp hissizleşmiştim sonradan hayatına kişiliğine baktım ve tekrar sevmeye başladım ama bu bilinçliydi.
eğitim sisteminin zorbalığındandır. bu insanlar o kadar çakal ki çocukların bir şeyi daha kolay benimseyeceğini ve büyüdüklerinde de buna bağlanabileceklerini bildikleri için çocuklara henüz ufakken bu dogmaları dayatıyorlar. buna karşı savunma geliştiremeyen çocuk büyüyünce başımıza "baban kimdi bilemezdinci", aptal kemalistler olarak çıkıveriyor.
önemli olan o çocukların büyüdükçe atatürkü sevmesidir. mensup olduğu ülkenin kurucu liderini sevmek, çocuklardan daha çok yetişkinlerin görev ve sorumluluğudur. çocuklarımıza yapay bir atatürk sevgisi yerine daha bilinçli ve sağlam temelli bir sevgi aşılamalıyız...
aslında evde ailesinden farklı atatürk hikayeleri dinlemiş nesil de vardı elbet ama hiç kimse evde kendisine anlatılanları diyemezdi okulda. o ne ki bana bakıp sen refah partili misin derken cevabım evet olsa allah belanı versin diyecek çocuklar vardı okulda. hatta bi ara bi çocuk annem sohbete gidiyor dediğinde herkes gülmüştü.
neyse hepsinin gazını aldık zaten sonunda. bu nasıl bir baskı ya.çok partili dönem, din özgürlüğü,cumhuriyet vs öyle mi yaşanır allasen.
çok şükür ki şu an herkes hangi partiyi tuttuğunu açıkça söyleyebiliyor, atatürk de yavaş yavaş dogma olmaktan çıktı.
gerçekten de çocukken okulda aşılanan, yaş ilerleyip yaptıklarını okuyunca çocukluktan gelen sempatinin hayranlıkla birleştiği sevgidir. ne istiyorsunuz ulan melek gibi adamdan? hayatında başarılarını görüp takdir etmekten çok sürekli hatasını arayıp kötülemek, din düşmanı gibi yaftalar yapıştırmak ne demek? bu teknoloji çağında hangimizin elini açıp dua ederken fotoğrafı var? düpedüz inançlı adam işte.
