herkesin böyle arkadaşı var mıydı bilmiyorum ama benim vardı. kendisi tam bir süzme piç kurusuydu. bazen akşamları yatağa uzanıp götüne götüne torpil patlatmayı hayal ederdim. allahtan devlet dediğimiz iktidar aygıtı eğitimdi, öğretimdi, vergiydi, algıydı diyerek benim gibileri sıradan vatandaş haline getirmeye yarıyor.
bak aga daha net anlatayım. top oynarsın tamam mı herkes birini seçer. misal çıkıp "ben rıdvanım" dersin. bu piç kurusu hemen çıkıp "hayır sen rıdvan değilsin" der. "ya sana ne" dersin, "olmaz olum onun saçları uzun" der. lan piç kurusu saçım uzun olsa rıdvan mı olacam yani!
ya da hayal kurarsınız mahalle maçında yorgun düşüp bir betonarme gölgesinde. sıra sana gelir.
- benim milyon kere katrilyonum olsa uçardım.
piç kurusu: olm o kadar paraya gerek yok ki! benim halamla eniştem almanyadan geliyorlar uçakla. bizden fakirler. benim babam doktor.
- la öyle demiyom salak. sırtıma füze bağlatırdım istediğim yere giderdim.
p k : olmaz ki! sırtın yanar. uçamaz insanlar. benim halam uçakla geliyor sen de öyle yap!
